C en paniek rvareAls er een plek echt mega onhandig is om een paniekaanval te krijgen is het wel het spiegeldoolhof op de kermis. Ik was nog maar net binnen en het begon alweer. “Focus op je ademhaling”, prentte ik mezelf in. Maar dat zorgde er alleen maar voor dat ik me nog meer bewust werd van alles wat weer out of control ging. Mijn hart in mijn keel, het zweet brak me uit en ik zag mezelf in gedachten alweer ‘out’ gaan. Iets wat overigens nooit echt gebeurd is. Maar in gedachten stierf ik duizend doden.
Ik had ze zomaar. Out of the blue. Dacht ik. Wist ik veel. Pas veel later zag ik in hoe ik mezelf jarenlang had verloochend. Mooi weer gespeeld. Een beeld had gecreëerd van een sterke, stabiele vrouw van de wereld die stoere dingen deed en moeiteloos alle ballen in de lucht hield.
Maar het gapende gat tussen dat beeld wat mensen van me hadden en hoe ik me werkelijk voelde, werd steeds groter. Tot mijn lichaam besloot om de alarmbellen te laten rinkelen. Op dat moment besefte ik het niet, maar nu weet ik:
“I was saved by these bells.”
Ik zou misschien namelijk nog jarenlang in hetzelfde tempo zijn doorgegaan, als dit niet gebeurd was. Ik geloofde oprecht dat mijn manier de beste was. Wilde daarom altijd alle touwtjes in handen hebben. Niet alleen op grote lijnen, maar ook bij de kleinste details. Die zekerheid dwong ik gewoon af. En daarmee deed ik niet alleen mezelf tekort (want dit was geen leven, maar overleven), maar zadelde ik mijn man en kinderen indirect op met mijn frustraties en angsten door hoge eisen aan ze te stellen. Terwijl dit niet over hen ging, maar over mij.
Want IK vond MEZELF niet goed genoeg. IK durfde MEZELF niet te laten zien. Of nee… beter gezegd … Ik KON mezelf NIET LATEN ZIEN. Ik voelde weinig tot niets. Dus wie ik was en wat ik echt wilde? Ik had geen idee Ik was alleen maar een kei in doorgaan. Totdat de paniek me naar de keel greep.
Inmiddels ben ik zo dankbaar dat mijn intelligente lichaam besloot het stuur over te nemen toen mijn ratio me gek maakte en mijn systeem oververhit raakte. Die paniekaanvallen hadden een belangrijke boodschap. Ze lieten me weten dat ik volledig de weg kwijt was en mijn leven had ingericht naar wat ik dacht dat hoorde en van me verwacht werd. Ze hebben me zelfs de weg gewezen naar het pad dat bij me past. Ze hebben me geleerd me te verbinden met mijn Ware Zelf, waardoor de invloed van de kritische stemmetjes in mijn hoofd steeds kleiner en kleiner werd en ik mijn gevoel leerde kennen en durfde gaan volgen.
Met als grootste cadeau dat ik nu elke dag kan doen waar ik Zielsgelukkig van word: Andere mensen inspireren om ook die plek in zichzelf te vinden van waaruit ze kunnen ontdekken wat ze werkelijk te doen hebben in deze wereld.
Het is hoog tijd om paniekaanvallen eens in het zonnetje te zetten
Ik vind het hoog tijd om paniekaanvallen eens in een heel ander licht te zetten. Nee sterker nog, om ze in het zonnetje te zetten.
Veel mensen hebben – net als ik destijds – de neiging ze te onderdrukken. Maar ik ben van mening dat niet de paniekaanvallen het probleem zijn, maar hoe jij onbewust over jezelf denkt en hoe jij je leven hebt gebouwd op onbewuste negatieve overtuigingen over jezelf. Wanneer dat aan alle kanten knelt, breekt de paniek uit. Letterlijk en figuurlijk.
En het is tijd dat onder ogen te zien. Als jij tenminste naar een leven verlangt dat klopt met jouw waarden, met jouw gevoel en met jouw verlangens.
Check mijn podcast voor meer over paniekaanvallen!
Ik ga verder op deze materie in in mijn Zon in je Leven podcast. Luister maar eens naar episode 54.
Ken je De Zonnebank al?
Vind je bovenstaande ideeen en wat ik vertel in de podcast interessant? Wil jij ook graag aan de slag om te voorkomen dat angst en paniek jou vasthouden en het leven zuur maken?
Verdiep je dan eens in wat ik te bieden heb in mijn Zonnebank.
De Zonnebank is ontstaan n.a.v. het verschijnen van mijn boek PRIMA is Perfect. De PRIMA-methode in dit boek vroeg om meer toelichting, uitleg en handvatten dan ik in mijn boek kon geven. Daarom ging ik diverse programma’s ontwikkelen om je te helpen:
- bij het ontmaskeren van je angsten en paniek;
- bij het ontdekken van wie je werkelijk bent en wat er onder je angst en paniek verstopt zit;
- een leven te leiden gestoeld op jouw dromen, verlangens en waarden.
Want wat vind jij belangrijk? Wat wil jij doen ervaren en ontdekken in je leven? Los van wat anderen daar misschien van zouden vinden? Dat is toch het enige wat telt? Dat wil je toch ontdekken? Daar wil je toch vorm aan geven? En dat gaat niet vanzelf. Die verantwoordelijkheid ligt bij jou. En dat klinkt zwaar, maar het is vooral een supergave ontdekkingsreis. Het is waar het leven in mijn ogen voor bedoeld is.
Nieuwsgierig?
Recente reacties