Afgelopen week sprak ik met een P&O adviseur van een groot ingenieursbureau over hoe perfectionisme binnen hun bedrijf zorgt voor een ongekend hoog ziekteverzuim.
In het gesprek herkende ik weer heel veel van wat ik afgelopen jaren heb ontdekt over perfectionisme, zoals:
- Perfectionisten horen niet graag dat hun perfectionisme een probleem kan zijn;
- Perfectionisten zien hun perfectionisme vaak als een deugd. Ze zijn trots op hun doorzettingsvermogen, hun loyaliteit en hun hoge arbeidsmoraal.
- Perfectionisten zijn zich vaak niet bewust van de grote gevaren van perfectionisme.
- Vele perfectionisten herkennen zichzelf niet als perfectionist.
Veel perfectionisten willen niet onder ogen zien waar ze mee bezig zijn!
De adviseur vertelde hoe ze op haar afdeling de afgelopen jaren ontdekten dat het stijgende ziekteverzuim mede is te wijten aan de perfectionistische inslag van veel medewerkers.
Binnen een ingenieursbureau is het enerzijds natuurlijk belangrijk dat je werknemers hebt die nauwkeurig zijn en gaan voor kwaliteit. Dus een zekere mate van perfectionisme is eigenlijk een voorwaarde.
Anders wordt het wanneer je merkt dat werknemers hun projecten bijna niet durven afronden en onnodig lang onder zich houden. Omdat ze bang zijn dat iemand er nog een fout in ontdekt. Omdat ze bang zijn dat het nog niet volledig af is. Omdat ze zelf vinden dat het nog niet de kwaliteit heeft die ze eigenlijk van zichzelf vragen.
De laatste tijd is de werkdruk binnen veel bedrijven enorm toegenomen. Uit kostenbesparingen (nodig wegens de crisis) zijn op veel afdelingen minder mensen beschikbaar voor hetzelfde werk. Klussen moeten nog even snel afgerond worden, maar met minder mankracht.
Je kunt je voorstellen dat dat juist botst met perfectionistisch gedrag. Extra tijd is er helemaal niet meer. Een 7 of 8 is voor de meeste werkgevers prima, maar een perfectionist wil toch gaan voor die 10. Dit houdt de boel op, werkt kostenverhogend en veroorzaakt buitensporig veel stress bij de perfectionist zelf.
Een loose-loose situatie! Want buiten de directe gevolgen, kan de overmaat van stress op termijn lijden tot uitval door overspanning of burn-out.
De adviseur vroeg zich af hoe ze ervoor kon zorgen dat dit probleem bespreekbaar wordt op de werkvloer. Ik heb aangegeven dat het belangrijk is dat mensen zich eerst heel goed bewust worden van de schadelijke gevolgen van hun gedrag.
Er heerst veel schaamte en angst om te erkennen dat je werk je misschien boven je hoofd groeit. Mensen zijn bang voor een slechte beoordeling wanneer ze eerlijk worden. En in gedachten trekken velen al de conclusie dat wanneer ze hierover openlijk met hun leidinggevende gaan spreken, ze wellicht zelfs hun baan zullen verliezen. Want ja, “voor mij 10 anderen” is een veelgehoorde angst.
Als je de gevaren kent, wil je écht wel veranderen!
Alles begint met bewustwording. Iemand die een verstokt roker is, stopt echt niet alleen maar omdat de regering nu hele enge plaatjes op de verpakkingen laat drukken.
Wanneer het roken allerlei voordelen oplevert voor de persoon in kwestie (veelgehoorde argumenten zijn: ontspanning, gezelligheid, momentje voor mezelf, ik vind het lekker, en daarnaast begint het natuurlijk eigenlijk altijd om het gevoel op te roepen van: “ik hoor erbij” ), worden de nadelen en gevaren gewoon weggefilterd.
Pas wanneer bij iemand de risico’s en gevaren echt binnenkomen, bijvoorbeeld doordat iemand in zijn omgeving overlijdt aan de gevolgen van roken of doordat hij zelf problemen ervaart als het gevolg ervan, zijn mensen bereid om hun gedrag aan te passen.
Zoals je vast wel hebt gemerkt, ben ik echt op een missie met mijn aandacht voor perfectionisme. En het begint te werken. Ik heb al behoorlijk wat mails gehad van mensen die blij zijn dat ik het boek heb geschreven.
Ook een aantal mails van mensen die het meteen hebben weggelegd nadat ze waren begonnen, omdat ze schrokken van de inhoud. Het was even te confronterend!
Perfectionisme = stress = ziekmakend!
Velen betitelden zichzelf niet als perfectionist en schrikken van mijn definitie en van de gevaren. Een beetje het effect van een roker die opeens op een longfoto ziet hoe slecht zijn eigen longen eraan toe zijn. Niet leuk! Maar wel belangrijk dat je tot dit inzicht komt.
Aan roken ga je niet direct dood. Aan perfectionisme ook niet. Maar ik ben ervan overtuigd dat het je op termijn wel heel ziek kan maken. Want stress is uiteindelijk toch doodsoorzaak nummer 1 en veroorzaker van de meeste ziekten.
Dit vind je misschien kort door de bocht, maar ik heb de moderne wetenschap achter me. Begin juli ga ik naar een evenement van Joe Dispenza. Ter voorbereiding ben ik al bezig in zijn boeken en heb ik een online training gevolgd.
Dispenza laat zien hoe negatieve gedachten (en perfectionisten hebben gemiddeld misschien wel 80% van de tijd negatieve gedachten!) stresssignalen sturen door ons hele lichaam. En hij legt ook uit hoe onze gedachten onze lichamelijke gezondheid beïnvloeden.
Ik voor mezelf ben er ook van overtuigd dat ik in de jaren dat mijn perfectionisme hoogtij vierde ik een enorme wissel heb getrokken op mijn lichaam.
Ik heb op het randje van een burn-out gebalanceerd. En ook allerlei andere klachten hangen samen met de stress die ik onbewust in mijn systeem bracht door mezelf continu te willen verbeteren of beter te willen voordoen, voor de ander. Voor de buitenwereld.
Nu ik dat heb losgelaten merk ik gewoon het verschil. Ik merk de rust, ervaar de ontspanning, de tevredenheid, de dankbaarheid, het geluk en hoeveel meer energie ik heb. Allerlei vage klachten zijn aan het verdwijnen. Genoeg stof voor een nieuw boek. Dat kondig ik bij deze alvast aan!
“En laat los!” – Grazia 2 juni 2016
Het doet me enorm veel plezier dat er vandaag een artikel is verschenen in de Grazia, waarin journaliste Wendy van Poorten vertelt hoe mijn boek haar heeft geholpen om haar perfectionisme te leren loslaten. Je kunt het volledige artikel hier lezen.
Ik ben blij met de strekking van het verhaal en hoop dat het heel veel lezers bereikt en bewust maakt van hoe perfectionisme ook hun leven onnodig zwaar en moeilijk maakt.
Ook is het goed om je ervan bewust te worden dat perfectionisme vaak zo diep zit dat je er niet zo 1,2,3 zelf even mee kunt ophouden. Was het maar zo. Het vergt echt inzicht in je onbewuste drijfveren en patronen. Die moet je gaan herkennen, pas dan kun je ze veranderen.
Ik hoop dat dit artikel ertoe gaat bijdragen dat bij weer veel meer mensen dit kwartje gaat vallen.
De gevaren van perfectionisme mogen niet onderschat blijven!
Er is heel veel aandacht voor perfectionisme, bijvoorbeeld in vrouwenbladen en online en denk ook aan de boeken van Brené Brown.
Maar heel vaak gaat de aandacht niet veel verder dan het oppervlak. Er worden talloze tips gedeeld om om te gaan met je perfectionisme.
Ik geloof niet in omgaan met je perfectionisme. Ik geloof alleen in de oorzaak blootleggen zodat je die kunt (laten) aanpakken en kunt gaan leven op basis van (zelf)vertrouwen en ontspanning. Een andere manier om de perfectionismestress in je leven effectief te verkleinen is er in mijn ogen niet.
Mijn boek heb ik vanuit deze drijfveer geschreven. De reacties die ik erop krijg zijn over het algemeen heel enthousiast.
Alleen wil ik graag dat mijn boodschap veel breder wordt verspreid. Zodat veel meer mensen hun perfectionisme kunnen uitzwaaien. En kunnen gaan beginnen met het leven waar ze van dromen.
Want als perfectionisme iets verknalt, zijn het wel je dromen. Dromen zijn voor de meeste perfectionisten namelijk niet haalbaar. Ofwel ze beginnen er niet aan, op voorhand al bang om te gaan falen ofwel ze leggen de lat zo hoog dat het realiseren van dromen helemaal niet meer een leuke missie is, maar eentje die de perfectionist uitput, frustreert of zelfs kapot of ziek maakt.
In mijn ogen is dat geen (leuk) leven. Dat je je voor je gevoel continu moet bewijzen om mee te tellen, om je ding te doen.
Nee, ik geloof erin dat wanneer jij vertrouwen hebt in jezelf en in het leven, jij je hart durft te volgen en je leven kunt vullen met doen wat jij heel goed kan en graag doet. En als we dat allemaal meer en meer zouden doen, dan ziet de wereld er al snel heel anders uit.
Denk je met me mee?
Ik geloof niet in de kracht van mij alleen. Ik geloof in de kracht van samen. De meest impactvolle dingen die ik heb kunnen realiseren, heb ik nooit in mijn eentje gedaan.
- Herken jij jezelf als perfectionist?
- Zie jij het belang in van mijn boodschap?
- Heb je misschien mijn boek gelezen en er wat aan gehad?
- Of wil je me anderszins steunen in mijn missie?
Hoe meer mensen weten van mijn boodschap, des te meer er kan veranderen. Ik vond het echt heftig om eerder deze week te horen hoe alleen al in dit ene bedrijf de werkvloer zo gebukt gaat onder psychische en lichamelijke druk die mede wordt veroorzaakt door het gevoel niet goed genoeg te zijn. Ik weet zeker dat dit slechts het topje van de ijsberg is!
Binnenkort zit ik aan tafel bij een van onze Ministeries. Ook hier hebben ze laten doorschemeren veel perfectionistische werknemers te hebben die ze willen helpen om de druk die ze ervaren te verlichten. Ik vind dat hele hoopgevende signalen en draag daar graag mijn steentje aan bij.
Om meer impact te hebben, doe ik bij deze heel graag ook een beroep op jou. En denk nou niet: ach, dat doen anderen wel, want als iedereen dat denkt, gebeurt er veel minder dan mogelijk is!
- Ken jij wellicht contactpersonen of journalisten bij de geschreven pers (kranten/ tijdschriften) of bij radio en televisie?
- Denk je misschien: Hé, dit is interessante materie voor onze afdeling personeelszaken?
- Zijn er wellicht mogelijkheden om bij jou in de buurt (bv in boekhandel of buurthuis) een lezing of workshop te geven?
- Heb je mijn boek gelezen? Wist je hoeveel het voor me betekent als je daarover een korte recensie wilt plaatsen op bv bol.com of managementboek.nl? Dat helpt mij ENORM!
- Wat ook enorm helpt is als je mijn berichten via de social media liket of deelt (bijvoorbeeld deze pagina door hieronder te reageren of de social media buttons te gebruiken). Ik ben vooral actief op Facebook, zowel via mijn privé-account, maar ook via www.facebook.com/zoninjeleven.
- Ik deel ook regelmatig berichten via linked-in of twitter. Volg je me daar al? Ik zou het super vinden als je daarop reageert of ze deelt met je netwerk als je achter mijn boodschap staat.
Recente reacties