Shownotes #91
Leuk als je jouw visie met me deelt
Komende afleveringen zal ik onderwerpen behandelen waar ik vroeger anders over dacht dan nu. Door eigen onderzoek. Of door kritische vragen te stellen. Of door mijn gevoel te volgen. Ik zou het leuk vinden als jij jouw visie, welke die ook is, met mij en de andere luisteraars wilt delen. Dat kan altijd onderaan de shownotes.
Tijd voor een nieuwe ‘jas’
Zoals ik vertelde, is mijn boodschap wat aan het veranderen en verschuiven. Ik voel me dan ook niet meer helemaal thuis bij de paraplu Zon in je Leven en de uitstraling daarvan. Ben jij of ken jij iemand die mij kan helpen om de overgang te maken zodat de boodschap en de verpakking weer helemaal bij elkaar passen, dan kom ik graag met jou in contact.
Je kunt een bericht sturen via astrid@zoninjeleven.nl en als ik voel dat ik nieuwsgierig ben naar meer, dan krijg je bericht van me terug!
De Zon in je Leven podcast nieuwe stijl voor ‘enge mensen’
Met heel veel plezier heb ik al ruim 2 jaar (sinds juni 2018) podcasts gemaakt.
Die hadden op de een of andere manier altijd te maken met
- #primaisperfect
- Je bent al goed zoals je bent
- Dat weet je vast al, maar dat is niet genoeg
- Want als je dat leert voelen, verandert je leven ingrijpend
Vanaf september 2020 (#91) ga ik mijn koers enigszins verleggen.
En misschien verandert mijn publiek ook wel, we gaan het zien.
Ik heb al mijn hele leven een enorme behoefte aan vrijheid. Dingen doen op mijn manier. En mogen denken wat ik denk.
Maar mén, wat is dat spannend wanneer je jarenlang, van kinds af aan al bent geïndoctrineerd om te doen en te denken zoals het hoort.
Gevoelsmatig heeft dit voor mij nooit geklopt, dat onvrije gevoel. Maar ja, om daar wat mee te doen, vergt moed. Het idee alleen al gaf me jarenlang de kriebels en nachtmerries.
Tja, er is niet een grote massa die het je voordoet. Gelukkig zijn er genoeg dappere voorbeelden die mij afgelopen jaren hebben geïnspireerd.
Daarom ben ik ook begonnen met mijn verhalen en ervaringen te delen. Zodat andere mensen zich daardoor kunnen laten inspireren. Maar nu voel ik dat ik dit op een nieuw level mag gaan spelen. Weer een stapje spannender. Omdat ik daar de kriebels van krijg. Hele blije!
Ben jij ook een ‘eng mens’?
Ik weet dat er veel mensen zijn die zich herkennen in hoe het leven voor mij heel lang heeft gevoeld. Voor wie het ook is alsof ze klem zitten omdat ze anders denken of doen dan algemeen geaccepteerd is. Die dat daarom (nog) verstoppen, terwijl ze er het liefste voor uit zouden willen komen zodat ze ongegeneerd zichzelf kunnen zijn. Maar die nog niet die stap durven te zetten. Want ja… als je afwijkt wordt je toch een beetje weggezet als ‘eng mens’.
So what!? Hoe zou het zijn als je je daar steeds beter bij zou voelen? Als je je daar steeds minder van zou aantrekken? Wat als wij juist daarin elkaar meer en meer gaan vinden? En wie weet andere mensen die het misschien stiekem ook wel interessant vinden juist inspireren om ook eens te proeven van andere smaken?
Het huidige denken brengt ons niet verder. Het is aan zijn einde. Wat op basis daarvan is gecreëerd staat op instorten. Het nieuwe denken heeft de toekomst. Het is logisch dat het tijd kost voordat de grote massa ook in beweging durft te komen. Voordat die het vertrouwt. Er zijn altijd voorvechters en voorlopers. Het is opwindend om een pad te mogen effenen. Sluit jij je aan?
Ik hoop dat we deze podcastserie samen gaan maken. Dus wil je reageren, een onderwerp aandragen, iets vragen, doe dan vooral onderaan de shownotes van elke aflevering, zoals hieronder. Dan kunnen we er samen iets moois van maken.
Hi Astrid, net deze podcast beluisterd. Ja alweer die bevestiging hoe vast we zitten in oude patronen en overtuigingen. Ook ik ben zo opgevoed, “gedraag je, luister en doe wat ze zeggen, loop in het gareel,…”
Dat zeiden mijn ouders met de beste bedoelingen. Ik maak me daar al jaren van los, wat soms moeilijk is, want mijn moeder begrijpt daar dus niets van, is nog steeds dat brave katholieke meisje (met allerlei lichamelijke klachten als gevolg).
Maar ik ben zo blij en fier dat wij beseffen dat het anders kan en mag en er volop aan werken.
Mijn kinderen zijn 20 en 17, hoe erg ik er “bovenop” zat in hun jonge jaren (toen was ik zover nog niet), zo “los” durf ik ze nu ook te laten, omdat ik vertrouw en weet dat het goed komt.
Die doen hun eigen ding, maken eigen keuzes (uiteraard in overleg, na gesprek over pro’s en contra’s). Zij vertrouwen wel op hun gevoel, zijn open-minded, en dat stimuleren we dus ook enorm. We praten hier veel samen en leren van mekaar.
Dankjewel alweer voor deze podcast ??
Hoi Astrid,
Net podcast 91 geluisterd. En langzaam begin ik te beseffen dat ik idd ben opgevoed met overtuigingen van mijn ouders en docenten. Langzaam begin ik te beseffen dat alles wat je leert in je leven niet perse een diploma aan vast hoeft te zitten.
Maar het allermooist vind ik dat ik net besef dat mijn drie jongens mij al jaren proberen te laten zien/voelen, mam stop met de oude overtuigingen van opvoeden dat weten wij al lang! Ik vroeg mij al zolang af wat de jongens mij wilden laten voor spiegelen. Nou vandaag kreeg ik er één. Dankjewel boys.
Liefs Monique