Vorige week heb ik mijn video online gezet met 3 tips om te stoppen met uitstellen. Nou is uitstellen niet altijd een kwestie van geen zin hebben. Soms heeft het ermee te maken dat je eigenlijk bang bent om iets te doen. Maar die angst is niet altijd even herkenbaar. Je hebt misschien niet door dat er mogelijk faalangst in het spel is!
Mijn nieuwe ‘projectje’
Deze week heb ik een “iets groter projectje” online gezet: Mijn vernieuwde website. Eigenlijk zou je even hier binnen moeten komen: via de nieuwe ‘voordeur’.
En weet je wat zo’n bevrijding is: dat ik het gewoon DOE. Ook al is hij eigenlijk nog niet af. Ik ben er nog mee bezig. Er zit nog van alles scheef. Maar ik heb geleerd dingen eerder ‘los te laten’ en de wereld in te sturen dan vroeger. En dat voelt heerlijk. Vooral omdat het ook wel eens helemaal anders is geweest!
2008: “Het moet eerst helemaal ‘af’ zijn”
Toen ik in 2008 mijn praktijk startte, was ik enorm trots op mijn eerste website. Helemaal zelf in elkaar geknipt en geplakt. Ik ben er maanden mee bezig geweest. De site kon natuurlijk pas online op het moment dat alles helemaal af was. Vond ik. Dus stelde ik dat moment heel lang uit.
2011: “Even wachten, bijna klaar (ehem)”
Drie jaar later, in 2011 bleek mijn eerste site de nodige beperkingen te hebben. De ontwikkelingen gaan natuurlijk door. Ik wilde met mijn tijd meegaan, maar besloot het dit keer uit handen te geven. Nou, uit handen geven? Haha, ik denk dat mijn webbouwer van toen weinig vrijheid heeft ervaren, want ik wist wel heel precies hoe ik het wilde hebben. Dus moest het nieuwe format helemaal aangepast worden aan mijn gedetailleerde wensen. Weken hebben we erover gedaan. Tientallen mailtjes per week over en weer. En de website mocht natuurlijk pas online op het moment dat alles helemaal goed stond. Vond ik. Dus stelde ik dat moment heel lang uit.
Intussen zijn we weer 3 jaar verder. Degene die mijn website tegenwoordig onderhoudt, begon een beetje te sputteren dat mijn website lastig te onderhouden was. Het thema was echt verouderd en werd niet meer onderhouden door de maker.
Ik merkte ook wel dat er af en toe bepaalde dingen niet meer lekker draaiden. Maar ja, ik had voor dit jaar al een groot project gepland staan (“project: ik schrijf een boek”) en voor het “project Ik maak een nieuwe website” had ik niet bepaald tijd en energie ingepland in 2014.
Echter, ik werd ingehaald door de feiten. Mijn site begon echt rare kuren te vertonen. Ik wilde liefst de kuren repareren, maar toen liet mijn steun en toeverlaat op websitegebied mij weten dat een nieuwe website maken een koud kunstje was.
Kwestie van:
- een nieuw thema uitkiezen
- wat aanpassingen doen
- hem dit laten overzetten.
En voilà, hij had me in no time overtuigd!
Dus in plaats van dit keer het project weer enorm op te tuigen, hebben we het samen heel voortvarend opgepakt. Ik heb HEM 3 thema’s laten kiezen. Wat denk je: er zijn tienduizenden opties. Ik wil dat niet eens weten: Geen keuzestress meer voor mij! Ik koos een thema uit zijn 3 opties. Ik weigerde ook verder te kijken: ‘Goed is goed genoeg!’
2014: “Nu ben ik er klaar mee!”
De tijd die ik ermee bezig ben geweest tot nu toe is eerder te tellen in uren dan in dagen! En weet je… of ik er nu geestelijk klaar voor ben of niet … deze week staat ie online. Want ik vind inmiddels helemaal niet meer dat hij pas online kan op het moment dat alles helemaal af is.
Want echt af, dat is een illusie. Maar dat hoeft van mij dus ook niet meer. Tegenwoordig ben ik helemaal van het motto: “Goed is goed genoeg!” En dan: “Gaan met die banaan”!
Grow as you go
Er zijn vast nog allerlei dingen die nog niet kloppen. Links die niet werken, teksten die ik nog moet aanvullen. Maar dat doe ik gewoon achteraf. Ik ben zo klaar met maar blijven wachten totdat het …. het echt perfect is … daar doe ik niet meer aan. Al doende kun je toch ook verder groeien?
Herken jij dit ook?
- Stel jij ook bepaalde dingen eindeloos uit?
- Blijf je het voor je uitschuiven of excuses zoeken om het nu nog even niet te doen?
- Heeft dit misschien ook te maken met de angst dat het (nog) niet goed genoeg is?
Laat het me weten! Ik weet dat het kan helpen wanneer je net even dat zetje of duwtje krijgt van anderen om het wel gewoon te doen! Dus zeg me waar je mee worstelt en dan kijk ik wat voor tip ik voor je heb.
Enne… wat vind je trouwens van mijn nieuwe site?
Ook dat lees ik graag hieronder. Of het nu gaat om de kleur en vorm of om de inhoud, alle opmerkingen zijn welkom! Tenslotte is de website bedoeld voor jou, dus jij moet er gemakkelijk kunnen vinden wat je zoekt, toch?
Hallo Astrid,
Ik zit in de 1ste klas en ga naar de 2de,maar ik merk dat het de laatste tijd qua toetsen niet zo goed meer gaat als voorheen. Want ik zou VWO gaan doen maar door mijn faalangst en perfectionisme ga ik waarschijnlijk HAVO doen en het voelt ook lastiger om te leren. En ik heb een test gedaan op het internet en zeiden dat ik ‘hoog’ perfectionistisch en hoge faalangst heb en daardoor wou ik vragen of je nog tips hebt daarvoor.
Alvast bedankt,
Anne
Hallo Astrid,
je site ziet er mooi uit. Zonnig, enthousiast en helder wat je te bieden hebt!
Je blog over het maken van je website is heel herkenbaar voor me, ik zal je goede tips ter harte nemen bij de herziening van mijn eigen site (waarvoor ik nu ook het tekstschrijven heb uitbesteed, heerlijk!).
hartelijke groet, Annelies
Ik heb je video bekeken, herken alles, ken alle stappen en ja…. je hebt voor het grote deel van de mensheid die kampen met uitstelgedrag meer dan gelijk,
Maar, what tot do als je weet dat er na de berg niets meer is, geen pad, geen weg, geen existentie…. alleen leegte en een kartonnen doos? Wat moet je doen als je moet kiezen tussen de pest of cholera? Hoe kan je dan nog geloven in je eigen bestaansrecht?
Het klinkt en leest misschien heel erg negatief, zo bedoel ik het niet, het is gewoon mijn existentie op dit moment.
De keuze die ik moet maken ken ik, waarom ik ze uitstel weet ik ook, alleen….. pest of cholera, what to choose? En natuurlijk de wetenschap welke keuze ik na het overschrijden van die berg zelf ga nemen. En dan, tja, dan weet ik welke keuze ik maak want daarom stel ik de keuze nu nog steeds uit.
Ben ik depressief? Neen, ben ik dom, absoluut niet, heb ik vele foute keuzes gemaakt in mijn leven ten gevolge van mijn geloof in de mensheid en het universum? . Absoluut wel
Ondanks alles hoop ik elke dag opnieuw dat er een wijsheid opduikt die me de juiste weg toont, maar…. ik zie het echt niet meer!
Ik bewonder de kracht waarmee je mensen stuurt en ik hoop dat je er een hoop mensen mee kan helpen, ik ben er zelfs van overtuigd. Ik wilde je gewoon laten weten dat het Universum evenwel af en toe paden uitstippelt die eindeloos zijn, wat wij mensen ook proberen en dat het soms misschien beter is dat we ons daarbij neerleggen en erin berusten.
Dat is niet uitstellen, dat is bewust zijn.
Ik roep al jaren dat ik ga schrijven. Ik merk dat ik het te groot maak en daardoor eigenlijk niets doe. Ik werk 4 dagen en heb een gezin. Er is eigenlijk weinig tijd om überhaupt iets voor mezelf te doen. Ik ben ook snel moe en daar heb ik rekening mee te houden. Het huishouden moet ook perfect. Ik weet dus wel waar de struikelblokken liggen. Weten en aanpakken zijn echter twee verschillende dingen.
Bedankt voor je bericht. Heel toepasselijk voor mij op dit moment.
Verschrikkelijk herkenbaar. Ik “worstel” momenteel met wat ik moet maken voor het project kunst en bomen.
Eigenlijk heb ik al een projectplan ingediend, achteraf te tijdrovend en te ingewikkeld.
Ik blijf zoeken naar andere oplossingen. Veel onrust dus .
En probeer mezelf ook te zeggen goed is goed genoeg.
Toeval,dat ik nu jou bericht ontvang?
Ha Astrid,
een mooie duidelijke en zonnige site.
Als professional zie jij waarschijnlijk wat manco’s, maar voor mij is het perfect. Pakkende onderwerpen, waar mensen die het aanspreekt iets aan hebben. Enne …… wijsheid komt ook met de jaren.
Groetjes, Francis.