Eigenlijk zou ik wel iets met mensen willen doen… coach worden of zo …”
Zo, het hoge woord was eruit. Het was voor het eerst in mijn leven dat ik dit verlangen uitsprak.
“Wat? Dat meen je niet. Dat is toch zonde van je diploma’s. Weet je wel hoeveel coaches er rondlopen in Nederland. Nee, dat vind ik écht een bizar idee!”
Als het nou een goede bekende van me was. Een vriendin. Of familie. Maar nee. Dit was de stem van een voor mij wildvreemde man aan de telefoon. Ik solliciteerde. Ik weet niet eens meer precies voor welke functie. Maar hij was niet de eerste die me de vraag stelde: ‘Hoe zie je jezelf over 5 jaar?’
Het liep uiteindelijk op niets uit. Die functie kreeg ik niet en dromen durfde ik voorlopig ook niet meer. Vanaf dat gesprek heb ik namelijk mijn verlangen minimaal een jaartje of 5 in de ijskast gezet. Elke keer als ik alleen al durfde te dénken aan een carrièreswitch, bulderde die man weer in mijn hoofd. Dan voelde ik angst en verkramping in mijn lijf en dus zette ik het idee net zo snel weer van me af. Immers, hij had toch gelijk? Ik had toch helemaal nul ervaring op dat terrein? Ik zou me eerst moeten omscholen. Investeren in een opleiding. Maar wat als het bij nader inzien toch niet zou zijn wat ik hoopte of zocht? En wat als ik die investering niet terug zou verdienen? Of dat ik later zou ontdekken dat dit het ook niet was? En hoe moest ik tussen dat gigantische aanbod van coaches mij überhaupt onderscheiden?
Nee. Het was een leuke bevlieging. Maar nu weer ‘back to reality’.
Tja. Terug naar “de realiteit”. Maarreh…. wat is eigenlijk die realiteit? Het feit dat je dit nu leest, wil zeggen dat de stem van die man het uiteindelijk niet heeft gewonnen in mijn hoofd. Ik bleek godzijdank wel degelijk een hele andere realiteit te kunnen dromen en realiseren. Dus boy o boy wat zat hij ernaast!
Hoe goedbedoeld ook, adviezen van anderen gaan nooit over jou. Ze gaan altijd over iemands eigen overtuigingen, angsten en belemmeringen. Dus het feit dat hij het niet zag zitten, zegt niets meer dan dat. Dat híj het niet zag zitten. Op basis van de ‘bril’ die híj op had op dat moment. Met brillenglazen die zijn overtuigingen op de wereld plakten. En dus ook op mijn wereld. Maar wat wist hij nou eigenlijk écht van mij?
Het is belangrijk om je bewust te zijn van dit soort mechanismen. Anders zal je waarschijnlijk heel vaak de neiging hebben om af te gaan op wat anderen menen dat goed is voor jou. Je maakt de ander daarmee groter dan je zelf. De kennis of wijsheid van de ander waardeer je hoger. Maar wist je dat dit levensgevaarlijk kan zijn?
Wanneer je angst voelt, ben je geneigd snel naar je hoofd te schieten. In de hoop daar antwoorden te vinden. Angst voelt voor de meeste mensen namelijk zo onprettig, dat ze dat gevoel liefst zo snel mogelijk willen ontvluchten. Maar, in je hoofd zit alleen bekende kennis. Vandaar dat je er vaak ook niet uitkomt als je een antwoord of een oplossing zoekt voor een vraag of probleem. En als je dan geen antwoord kunt vinden, is natuurlijk elke suggestie van een buitenstaander van harte welkom.
Maar past het advies dat jij dan krijgt wel echt bij jou en jouw levensplan? Of geef je daarmee de controle over je leven uit handen? In die zin bedoel ik levensgevaarlijk. Ga je vaak af op andermans ideeën en verwachtingen, dan raak je stap voor stap steeds verder verwijderd van jezelf. En zo breng je jouw leven in gevaar. Je leeft niet het jouwe. En als een sluipmoordenaar dringt dan een gevoel van “Is dit alles?” zich aan je op. Want je ziel zal hier niet akkoord mee gaan. Dit was niet het plan. Je bent hier niet om andermans leven te leiden. En als je dat wel blijft doen word je doodongelukkig. Of ziek.
Natuurlijk wéét je dit ergens heus allang. Maar het is zo verleidelijk om desondanks toch dit weten weg te drukken.
Resultaat:
Korte termijn opluchting.
Lange termijn lijden.
Wegdrukken gaat niet langer
We leven in een overgangstijd. We komen vanuit een heel ‘rationeel’ tijdperk. Waarin voelen werd gezien als soft. Dit systeem is uitgewerkt. Ik weet niet of jij het inmiddels ook zo duidelijk ziet als ik, maar ik zie het oude echt piepen en kraken. Alles wat niet klopt, komt naar de oppervlakte.
En dat is prachtig. Want er klopt heel veel niet. Op micro- en macroniveau.
De mens mag opschonen.
En systemen mogen ook opgeschoond worden.
Eindelijk!
Maar dit gaat niet zonder slag of stoot. Hier is veel moed voor nodig. En vrouwelijke kracht. Intuïtie. Voelen. Weten. Wijsheid. Maar zoveel vrouwen zitten nog helemaal vast in angst. Diep van binnen weten ze dat ze iets moois, vernieuwends of belangrijks te brengen hebben. Maar elke keer duikt hij weer op. De angst.
Bijvoorbeeld in de vorm van:
- Niet zichtbaar durven zijn
- Geen risico durven lopen
- Geen plek in durven nemen
Als er geen angst zou zijn, zou de wereld er heel anders uitzien. Maar de angst hoeft niet weg. We kunnen nu – ondanks angst – tóch in beweging komen. Toch de veranderingen waar we zo naar verlangen voor onszelf en onze kinderen inzetten. Hoe dan?
Door te durven voelen wat er in je leeft. Door te erkennen dat je níet trouw bent aan jezelf. Door niet langer toneel te blijven spelen dat het allemaal ‘prima’ gaat terwijl je leven niet écht voelt als Leven.
Door jezelf met je angsten te confronteren en deze te overstijgen.
Gratis Masterclass: Je eigen weg durven kiezen
Als je nog steeds aan het lezen bent en je herkent je in het onderstaande, dan heb ik een interessante Masterclass voor je. Omdat je niet de enige bent die hiermee worstelt, leek het me hoog tijd om weer eens een Masterclass te geven.
Klik op de button voor meer info.
Actueel
Kies jij voor nep of ware verlichting?
In mijn laatste Zonnestraal van dit jaar stel ik deze vraag. Je kunt ‘m hier nalezen:
Kies jij voor nep of ware verlichting?
Ik besef dat ik dit jaar weer dieper ben gezakt in het besef dat december van mij vraagt om heel anders te beleven dan ik vele jaren heb gedaan.
Al dat licht, al dat eten, al die (sociale) verplichtingen, verwachtingen en daarmee onontkoombare teleurstellingen. Het levert veel ruis op. En veel momenten van jezelf voorbijrennen en uit verbinding zijn.
Deze crisis, deze afgelopen 2 jaar en deze maand in het bijzonder duwen ons steeds meer het pad op van bewustwording. Dat we ons licht laten schijnen op waar we mee bezig zijn, hoe we leven, wat we allemaal onderdrukken, negeren en verstoppen en hoe we daarmee onszelf tekort doen. Als we tenminste ook serieus verlangen naar anders. Naar meer samen. Naar meer verbinding. Naar meer vrede en heelheid.

Elke verandering, elke vorm van heling, begint bij onszelf. En daarom is dat precies wat deze maand voor mij centraal staat.
In De Zonnebank geef ik in december in totaal 5 x een Zoom waarin precies dit centraal staat. De eerste aflevering staat al online. Je kunt er op 9, 14 22 en 28 december zelf bij zijn of terugkijken in de replay.
En als je nu Zonnebank lid wordt, betaal je als decembercadeautje geen 70, maar 50 euro deze maand.
Kortingscode: wareverlichting
Sluit je aan bij de Zon in je Leven Podcast Community en ontvang dit audiobook
PRIMA is Perfect
Jij bent Perfect
En als je dat leert v o e l e n
Schijnt de Zon
Iedere dag!Zo start ik meestal mijn podcast. Sinds juni 2018 maak ik vrijwel wekelijks een nieuwe aflevering, soms vaker. Ik vind het belangrijk om je te doen beseffen dat alles staat en valt met echt durven voelen wat er in je omgaat. Onder ogen durven zien dat je last hebt van angst en onzekerheden (perfectionisme). Dat leren voelen. En daar helemaal oké mee leren zijn. Voor velen een enorme uitdaging! Want we worden geprogrammeerd om vooral vanuit onze ratio te leven en onze gevoelens en emoties te begraven.
Ik laat jou graag via mijn persoonlijke verhalen en ervaringen zien (of beter gezegd horen in dit geval) op hoeveel vlakken jij het jezelf moeilijk maakt in je leven. En hoe het anders kan.
Wil jij al luisterend bewuster worden? Zowel van jezelf, wie jij bent, maar ook van wat er momenteel allemaal speelt in de wereld en wat jouw plek binnen dat geheel is? Abonneer je dan nu op mijn podcast en mis geen aflevering!

Recente reacties