Is het je wel eens opgevallen hoeveel dingen we moeten? We moeten dit, we moeten dat, nog even zus, nog even zo. Er lijkt wel geen einde aan te komen. Van wie moet dat eigenlijk allemaal? En waar brengt al dat moeten ons uiteindelijk?

Niet heel ver, denk ik wel eens als ik over al die gevallen van stress, burnout en maagzweren hoor.

Is het eigenlijk niet gek dat mensen vaak niet teleurgesteld zijn, maar eerder blij of opgelucht wanneer een afspraak komt te vervallen? En niet alleen zakelijk, maar juist ook privé?

“Hèhè, dat scheelt weer, een beetje ruimte, een beetje lucht.”

 

Herkenbaar? Wie beheert eigenlijk jouw agenda? Wat moet jij allemaal? En van wie? Ik weet nog goed hoe lastig ik het vond toen ik net moeder was geworden, om de dag met een goed gevoel af te sluiten.

Ik begon de dag vol goede moed met in mijn hoofd een denkbeeldige lijst van allerlei dingen die ik moest doen. ’s Avonds had ik altijd een soort ontevreden gevoel over me. In plaats van trots terug te kijken op alle dingen die ik had gedaan, was ik namelijk teleurgesteld over alles ik niet aan toe was gekomen, maar wat ik ook zo graag nog ‘even’ had willen doen. Kortom, ik focuste op de verkeerde lijst.

Ik heb eens samengewerkt met iemand die op vrijdag vaak nog geen idee had, wat hij het komende weekend ging doen. Hij was een ster in spontane acties en  dingen ‘op de bonnefooi’ doen. Sommige mensen vonden dat maar vreemd, maar ik bewonderde dat juist, vooral omdat ik weinig mensen kende die zo met hun tijd en afspraken om gingen.

Overvolle agenda

Met onze overvolle agenda’s is er vaak immers helemaal geen ruimte meer voor spontane acties. En raad eens? Juist die collega  kwam op de maandagen tijdens de lunch vaak met de leukste weekendverhalen.

Maar de meesten van ons leven toch vooral aan de hand van een (volgeplande) agenda. De kinderen begonnen dat ook over te nemen en vroegen dan ook regelmatig: ‘Wat gaan we vandaag doen?’ Iets ‘moeten doen’ werd een beetje de regel. Tot er een moment aanbrak dat we ons realiseerden: Soms is even niets gepland hebben juist ook heel leuk.

Ik ben dan ook wel een beetje teruggekomen van het gevlieg en geren op zoek naar plezier en vertier. Natuurlijk blijft het leuk om dingen te ondernemen, maar van mij hoeft dat niet meer in dat gehaaste tempo en ook bij voorkeur niet al te ver in het vooruit gepland.

Ik kan nu juist heel erg blij zijn met een lege agenda, zodat je je plannen kunt aanpassen aan je stemming van het moment.  Het is wel jammer dat veel mensen nog steeds zo drukbezet zijn dat je er soms niet aan ontkomt om ver vooruit te plannen. Maar de middenweg bevalt me prima, moet ik zeggen.

Multitasken

Vrouwen worden vaak geprezen om het feit dat ze kunnen ‘multitasken’, d.w.z. meerdere dingen tegelijkertijd doen. Dat kunnen ze beter dan mannen, schijnt.

Nou, ik heb er mijn best voor gedaan om dit juist af te leren en wat meer naar de ongecompliceerde aanpak van de mannen te kijken. Dus niet meer denken:

‘Terwijl het theewater opstaat, kan ik nog wel even het beddengoed verschonen, de boodschappen opruimen en dat wasje uit de machine halen’

Maar juist:

‘Als het water kookt, ga ik een lekker kopje thee zetten en dan even heerlijk buiten zitten met mijn boekje, want de zon schijnt NU en straks misschien wel NIET MEER!

Iets met aandacht en rust doen vind ik dan ook een veel grotere prestatie dan multitasken.

Wanneer je het gevoel hebt dat je jezelf achterna rent, sta er dan eens bij stil wie de drijvende kracht is achter al dat moeten. Vaak ben je zelf de grootste boosdoener. Maar dat betekent  dat je het ook zelf kunt veranderen, wanneer je dat wilt.

Of… als je niet weet hoe… misschien met een beetje hulp?

Krijg jij hier ook stress van?

• Die overvolle agenda;
• Die eeuwige lijstjes die maar nooit korter worden
• Geen rust in je …. maar een schuldgevoel als je tijd voor jezelf neemt?

Ik ben benieuwd naar jouw ervaringen en vind het leuk als je hieronder je reactie acherlaat.

DIT ARTIKEL DELEN IS LIEF! ☼