“Wat als … ?” of: “Als het maar niet ….!” Heb je er wel eens bij stilgestaan hoeveel tijd je hiermee kwijt bent? Met die zogenaamde ‘what if…’zinnen?
Onze mannen (man en zoon) zijn vier dagen kamperen. Met school. Dit jaar is het zogenaamde ‘low budget-jaar’. Dus een beetje droog weer zou wel mooi zijn, want ze moeten wel alles in en om de tent doen. Er is geen droge recreatieruimte of iets dergelijks.
Vorige week merkte ik dat ze ‘m wel een beetje begonnen te knijpen: “Wat als het weer inderdaad zou omslaan, zoals voorspeld en als het dan heel veel en heel hard zou regenen en als ……?!”
Gelukkig krijgen die mannen van mij (ongemerkt en ongewild?) toch ook een behoorlijke dosis NLP mee. Dus ze houden altijd snel op met doemdenken en hebben dan meer de instelling van: “We zien ’t allemaal wel!” En maar goed ook: Je kunt je wel continu zorgen maken om dingen die er niet of nog niet zijn, maar wat wordt je daar beter van?
Je wordt er negatief van, het kost veel tijd en energie. En je kunt de toekomst toch niet voorspellen, dus….? En weet je wat: deze eerste schoolreisdag hebben ze in ieder geval al in de pocket: Helemaal droog en lekker kampeerweer.
Angst is bijna altijd een slechte raadgever. Soms is het nuttig. Als er echt gevaar is. Maar als dat niet zo is, dan kan het nare gevolgen hebben. Vaak neemt dan de emotie het over van de ratio. Met als resultaat veel stress. Kijk maar naar de Duitse taferelen rondom het EHEC-virus. Bepaald geen komkommertijd daar 🙂
Zodra iemand mij kan garanderen dat het gevaarlijk is, stop ik ermee. Maar tot die tijd blijf ik heerlijk eten van komkommers, tomaten, sla, paprika, taugé, spruitjes. En jij?
Recente reacties