Hoe langer ik leef, des te meer ik ontdek dat ‘de waarheid’ en ‘gelijk hebben’ niet bestaan.

Als jij iets gelooft, zul je daar ook bewijs voor kunnen vinden.

Zo lijkt het of jij het gelijk aan jouw kant hebt. Terwijl – objectief gezien – het tegenovergestelde net zo goed waar kan zijn.

Hoe kom ik hierbij?

Ik ben als kind natuurlijk opgegroeid met bepaalde normen en waarden. Dat het goed is liberaal te denken. Dat donkerblauw een betere kleur is dan zwart. Dat je oudere mensen met u aanspreekt. Dat je je gezondheid grotendeels zelf in de hand hebt. En zo kan ik nog uren doorgaan.

Wat jij allemaal in de loop van je leven bent gaan geloven, is jouw waarheid geworden. Ongeacht of het je door anderen is aangepraat of gebaseerd is op je eigen ervaringen. Maar daarmee is jouw wereldbeeld nog niet de realiteit.

Het lijkt misschien wel zo, maar dat komt omdat je allerlei informatie die niet past binnen jouw wereldbeeld wegfiltert, verdraait of vervormt. Zeker naarmate we ouder worden, raken we vaak verstrikt in gedachten, ideeën en patronen die als het ware ‘vastroesten’. Onze blik verstart en ons denkvermogen heeft de neiging zijn flexibiliteit te verliezen.

Nou en? What’s the point, denk je misschien. Nou, dit: Wat je gelooft, heeft de neiging uit te komen. Zo ben ik zelf bijvoorbeeld als kind grootgebracht met homeopathie om me heen. Daardoor ben ik gaan geloven in de werking daarvan. En ik weet zeker dat het mede daardoor voor mij ook gewoon werkt.

Mijn man gelooft er niet in. Zo’n druppeltje of pilletje doet bij hem dan ook niets. Hij is meer van de helende werking van een goede nachtrust als hij zich niet goed voelt. En dus is dat voor hem meestal ook voldoende om weer op te knappen. Het placebo-effect werkt precies zo. Maar mensen denken dat ‘placebo’ een synoniem is voor ‘onzin’.  Maar dat is niet waar. Het toont alleen maar aan dat de werking afhangt van het geloof dat je hecht aan iets. Een placebo werkt soms zelfs beter dan een ‘echt medicijn’!

Toen een therapeut mij vertelde dat ik gevoelig ben voor straling, werd ik daar erg verdrietig van. Want waar kun je in deze wereld nog WIFI-arm leven? Ik besloot onze WIFI thuis zoveel mogelijk uit te zetten ’s nachts.

Omdat ik me door het WIFI-idee steeds slechter en vermoeider ging voelen (voor de mededeling van de therapeut had ik er geen last van), nam ik een besluit. Toen de stoomlocomotief kwam, dacht men immers ook dat de koeien op hol zouden slaan en zouden stoppen met melk geven. Inmiddels lachen we daarom.

Ik besloot dat ik liever wilde geloven dat wij mensen op een of andere manier in staat zijn om zo te evolueren dat we wel tegen WIFI kunnen. En ik dus ook. Sindsdien slaap ik weer prima.

Als jij gelooft dat je een probleem hebt waar je niet van af kunt komen, dan heb je gelijk zolang je dat blijft geloven. Maar als jij het geloof begint te krijgen dat je er wél van af kunt komen, dan weet ik zeker dat je een manier zult vinden.

Hoe sterker die overtuiging is, hoe sneller je de oplossing vindt. Je trekt dan als het ware de oplossing sneller naar je toe. Zweverig? Mag je vinden. Maar heb je er wel eens mee geëxperimenteerd? Doen! Dan noem je het echt niet zweverig meer!

Wat jij sterk gelooft, bepaalt namelijk jouw leven. Ik pleit ervoor niet te geloven in onmogelijkheden beperkingen, gevaren en risico’s. Maar in opties, mogelijkheden en oplossingen. Want alleen dan zul je ook een manier vinden om van je problemen af te komen. Anders ga je immers niet eens zoeken!

Dit vraagt om een reactie …

Wat denk jij trouwens dat het betekent wanneer je niet gelooft in jezelf … ? Ik lees graag hieronder je reactie op dit artikel.

En voel je vrij dit artikel mee te verspreiden door het te delen met jouw netwerk!