In mijn vorige Zonnestraal kon je al lezen hoe mijn leven afgelopen maanden behoorlijk op de kop is gezet.
Na de aanvankelijke schrik, verwarring en angst voor wat komen ging, merk ik nu dat ik in een rustiger vaarwater ben beland.
En dat de gebeurtenissen van de laatste tijd heel veel met me doen. Op een positieve manier.
Dat ik afgelopen jaren het zware juk van overdreven perfectionisme van me heb kunnen afwerpen, was een enorme bevrijding. Maar het idee dat ik ‘er’ daarmee zou zijn, blijkt een lachwekkende illusie. (Alsof ‘er zijn’ überhaupt bestaat trouwens.)
Zo gaat dat. Het ene is nauwelijks voorbij of het volgende dient zich alweer aan om je te helpen weer verder te groeien. Daar gaat het leven volgens mij ook over.
Doordat mijn gezondheid nu meer bewuste aandacht vraagt, wordt het mezelf duidelijk hoeveel onbewuste verwachtingen ik blijkbaar toch nog steeds had en heb. Niet meer verwachtingen dat alles perfect moet gaan, maar wel op andere manieren. Waar ik me tot voor kort niet of nauwelijks bewust van was.
Want ja, je bent gewend aan je eigen manier van denken. Niemand anders dan jijzelf kent jouw eigen eisen, verwachtingen, wensen, doelen. En als je jezelf nooit afremt, merk je pas hoe veel je verwacht als je afgeremd wordt door omstandigheden in je leven.
Wanneer je gedwongen wordt om je leven te herzien, je activiteiten eens kritisch onder de loep te nemen, dan heb je geen andere keuze dan bewuster te selecteren wat wel en niet echt belangrijk is. En zo realiseerde ik me wat een enorme planner ik eigenlijk ben. Ik zag het niet als iets dwangmatigs, want ik maak plannen voor mezelf altijd heel gezellig en leuk. Ik ben namelijk dol op leuke opschrijfboekjes, notitiebloks, agenda’s, memovellen, kalenders, zowel digitaal als papieren versies. En ik kan me bijna verliezen in het vullen van al die lijstjes en vakjes.
Aan het eind van 2015 nam ik daar heerlijk de tijd voor. De plannen voor 2016 waren nog grofmazig, maar ik zou ze in een volgende fase verder opdelen in maandplannen en vervolgens uitwerken tot weekschema’s en acties per dag. Hahaha, ik moet er nu ook wel om lachen.
Want hoe meer ik invulde, des te meer begon ik druk te ervaren. Ik had namelijk de weken daarvoor al gemerkt dat mijn leven zich nu niet meer zo in hokjes laat stoppen. Ik kan op zondag allerlei plannen bedenken voor maandag, maar als ik dan maandag opsta en het gaat die dag niet zo lekker met me, loop ik al direct achter op mijn schema. En wat levert dat op?
Precies: F R U S T R A T I E . Oftewel S T R E S S. En hoe gezond en heilzaam is dat?
Zie hier een verraderlijke vicieuze cirkel, waar ik me dankzij mijn huidige situatie van bewust word.
Wat een cadeautje!
Stel jij ongemerkt ook zoveel stressdoelen?
Nou geloof ik niet in toeval. En daarom is het ook niet gek dat ik net in deze tijd een interessant boek lees wat hier ook over gaat, namelijk De Love Code van Alex Loyd.
Een van de dingen die mij heel erg heeft geholpen om minder verwachtingen te hebben en dus ook minder teleurstelling is door – zoals in dit boek wordt beschreven – een ander soort doelen te stellen.
Ik ontdekte dat vrijwel alle doelen die ik op papier zette te maken hadden met het bereiken van dingen zoals:
- Een X aantal boeken verkopen;
- X euro omzet halen;
- X aantal klanten voor mijn online programma realiseren, etc.
Maar wanneer je alleen maar gefocust bent op dat soort doelen, dan kun je niet meer gewoon ‘lekker werken’, zoals mijn man Ron dat altijd zo mooi omschrijft. Tegen de stroom in – want ja, je moet toch carrière maken? – laat hij zijn leidinggevenden keer op keer weten dat het hem niet primair gaat om salaris X of titel Y, maar om ‘gewoon lekker te kunnen werken’.
Iets wat tot nu toe maar weinig mensen om hem heen echt lijken te begrijpen. Want ja, we zitten toch altijd nog heel erg vast in het traditionele ‘meer is beter’. Ook ik zie dit nog regelmatig over het hoofd.
Ontdek welke ware wens er schuilgaat onder jouw stressdoelen
Alex Loyd omschrijft het soort doelen als ik hierboven noemde als ‘stressdoelen’ en ik voel precies wat hij bedoelt. Daarom ben ik mijn doelen eens gaan herformuleren voor mijzelf. Want wat probeer ik nou eigenlijk bereiken met al die stressdoelen? Waarom wil ik zoveel boeken verkopen, waarom zoveel omzet behalen, waarom zoveel klanten begeleiden?
Ik ontdekte dat ik daarmee een bepaald gevoel wil ervaren. Een gevoel van trots en dankbaarheid. Een gevoel van tevredenheid. Een gevoel van voldoening. Een gevoel van energie. Nou ja, kortom, een mengeling van dit soort mooie gevoelens dus.
Alleen als ik uitsluitend stressdoelen stel, is het maar de vraag of ik die goede gevoelens ooit ga bereiken. Want ja, wie garandeert mij dat ik x boeken verkoop? En als ik er bijvoorbeeld eens 100 of 1000 of 10.000 minder zou verkopen, heb ik dan geen recht op die goede gevoelens? Die doelen zijn allemaal externe dingen, waar ik geen 100% invloed op heb. Dus de kans op teleurstelling, op falen is aanwezig.
Toen ik me dit realiseerde, heb ik al die mooie planningen even aan de kant gegooid. En voor mezelf geformuleerd hoe ik me wil voelen van dag tot dag.
En gaandeweg ontdekte ik dat er andere manieren zijn om me dankbaar te voelen. En tevreden. En voldaan. En energiek. Manieren waar ik wel 100% controle over heb.
Ik ontdekte een nieuwe manier van verwachtingsmanagement … die werkt!
Het zit ‘m vooral in het gevoel waarmee ik begin aan iets. Ik zet nu vaak even een timer voordat ik begin aan iets en neem me voor om het komende tijdvak (bijvoorbeeld een kwartier of een half uur) met een goed gevoel datgene te gaan doen wat ik wil doen. Dat is alles. En het is heel goed te doen om dat zo’n blokje vol te houden.
Als dat gelukt is, is mijn doel behaald. Ongeacht hoeveel ik heb gedaan. Wat ik heb gedaan, heb ik immers met een goed gevoel gedaan.
En het gekke is dat door veel van dit soort blokjes in mijn dag in te bouwen, ik gedurende de dag veel minder stress ervaar en veel meer voldoening, rust en tevredenheid. En dat er dan juist best veel uit mijn handen komt, maar moeitelozer en prettiger dan wanneer ik verwacht dat iets af moet zijn.
Ook iets voor jou?
Stel jij jezelf, net als ik deed, onbewust ook vooral stressdoelen? Dingen die je niet 100% zelf in de hand hebt, waardoor ze kunnen mislukken en jij blijft zitten met een gevoel van frustratie, boosheid en stress? Dingen die je vooral met je wilskracht moet afdwingen?
Ga dan eens bij jezelf na:
- Wat wil jij eigenlijk het liefste bereiken? (Kijk bewust ook verder dan de stressdoelen die nu misschien in je opkomen.)
- Welk gevoel of welke gevoelens wil jij meer ervaren in je leven?
- En welke andere manieren dan het stellen van externe stressdoelen zijn er om die gevoelens veel gemakkelijker te ervaren?
Je ontkomt er natuurlijk niet aan dat bepaalde zaken gewoon moeten gebeuren. En dat er doelen en deadlines zijn. Ik ben de eerste om te zeggen dat doelen stellen ook belangrijk is. Anders leiden we maar een doelloos leven.
Maar de bovenstaande inzichten kunnen je wel helpen om meer te genieten en minder stress en teleurstelling te ervaren. Verwacht echter niet dat dit hét wondermiddel is, waarmee je leven ineens 100% wordt zoals het moet zijn. Want geloof me maar, dat bereiken we toch nooit. En dat is helemaal prima ;-).
Ik wens je een heel relaxed en tevreden 2016 toe!
Ook iets voor anderen?
Vond je dit een leuk artikel? Herkenbaar? Verfrissend? Zou je het dan willen delen met anderen?
Ik weet zeker dat er behalve jou nog veel meer mensen zijn die dit herkennen en zo kun jij ze ook helpen om te stoppen met die eeuwige druk en verwachtingen. We maken onszelf er maar ziek mee!
Alvast heel veel dank, ook namens die anderen ☼☼
PS: JE MAAKT KANS OP EEN CADEAUTJE!
Hiervoor had ik het al over het boek “De Love Code” van Alex Loyd.
Ik heb het nog niet uit. Maar als ik het uit heb, wil ik het niet terugzetten in mijn kast.
Want ik ben mijn leven aan het vereenvoudigen en aan het ‘ontspullen’.
En ik weet zeker dat de kans dat ik het ga herlezen minimaal is. Terwijl de kans dat iemand anders ermee geholpen is, best groot is.
Dus, vertel mij hieronder waarom je dit boek wilt ontvangen! Wat je wilt leren over doelen stellen. Waar je tegenaan loopt en wat je wilt veranderen.
En dan trek ik uit alle reacties een naam.
En dat wordt dan de winnaar. Deal?
(Reageren kan tot en met 11 januari en de winnaar staat volgende week dinsdag op deze pagina.)
Dinsdag 11 januari …..
En the winner is ….
Monique Maria! Ik mail je!
Heel herkenbaar! Ik ben een echt lijstjesmens. Op die manier probeer ik een en ander te structureren en overzicht te houden. Helaas leveren diezelfde lijstjes en de bijbehorende volle agenda ook een “drukkend” gevoel op. Al die dingen die “moeten” zorgen voor een opgejaagd gevoel. Tijd voor ontspanning levert dan ook weer een schuldgevoel op: want er moet nog zoveel! Dus geniet ik ook niet echt van de spaarzame momenten dat ik even wat anders doe, iets dat niet op het lijstje staat. Ik ben daarom heel benieuwd naar het boek. En na het lezen doe ik er graag een ander een plezier mee!
Veel succes!
Ja ik zou ook graag meedingen. Gelukkig heb ik al 11 jaar het regime van ‘ontspullen’ onder de knie, dus na het lezen zal ik er ook weer een ander gelukkig mee maken 🙂 Ik heb net een burn-out achter de rug en alhoewel het continue stress gevoel nu weg is, heb ik nog veel te leren. Ook ik heb al weer lijstjes zitten maken in mijn hoofd van alle dingen die op mijn werk moeten gebeuren het komende jaar. Misschien helpt het boek mij om het benauwde gevoel wat dat geeft inderdaad los te laten.
Beste
Ik ervaar als alleenstaande mama toch vaak veel stress, terwijl mijn omgeving vindt dat ik altijd zo sterk ben. Ben nu mijn vierde jaar aan het studeren voor mijn bachelordiploma en 2015 was door familiale omstandigheden een lastig jaar. Ik wil zo graag vooruit en ben nogal veeleisend naar mezelf toe en merk dat ik hoe langer hoe meer ik tegenwoordig bij de dokter zit. Ik kan zomaar uit het niets beginnen hyperventileren, ik moet aanvaarden dat mijn lichaam niet altijd mijn wilskracht volgt. Toch is het lastig om een goed evenwicht te vinden, want hoe doe je dat dan.. Maar het lezen van jouw tips geven me hoop en de steun die ik nodig heb, dankjewel! Ik wens jou een harmonisch evenwicht in jouw leven! Vriendelijke groet Karen
Graag zou ik kans maken op het boek zodat mijn dochter het kan lezen! Daarna kan zij er mogelijk weer iemand blij ee maken!
Ik wens jou veel succes verder, met de nieuwe manier van werken die jij je eigen gaat maken! Beboste wensen voor 2016.
Beste Astrid,
Het lijkt wel of ik op een keerpunt in mijn leven sta. Tot een jaar of twee geleden liep mijn leven op rolletjes, zowel thuis als op mijn werk, ik ben leerkracht in het basisonderwijs. Toen ik door krimp van de school waar ik werkte op een andere school geplaatst werd, vond de nieuwe directie dat ik niet goed functioneerde. Daar kon ik me niet in vinden, en met mij collega’s en oud-collega’s. Het ging allemaal al snel in een neergaande spiraal. Ik ben gecoacht, de coach was tevreden, directie niet. Ik heb een onafhankelijk persoon van buiten een beoordelingen laten doen, die veel positiever uitpakte. Ook daar ging de directie niet in mee.
Uiteindelijk heeft het bestuur me de keuze gegeven om een soort leertraject in te gaan op een andere school. Het duurde nog twee maanden voordat die school was gevonden, in die tijd zat ik thuis. en onzekere tijd! Inmiddels ben ik in dat leertraject op een fijne plek terecht gekomen. Ergens toch nog in onmin want ik vind dat ik een hele goede leerkracht ben. (En ik ben niet de enige!)
Een andere zorg daarbij. Wij zijn een samengesteld gezin. Mijn man en ik kennen elkaar nu 8 jaar en al 6 jaar wonen we met het gezin bij elkaar. Dat gaat prima met zijn kinderen, een dochter van 21 en een zoon van 19. De mijne van 18 jaar is een heel ander verhaal. Hij is duidelijk een heel ander kind dan gemiddeld. Hij is hoogbegaafden heeft een narcistische persoonlijkheid, hij denkt snel, is knap eigenwijs en heeft wel een bepaalde aanpak nodig. Niet te streng, dan gaat hij op slot. Ook niet te welwillend, want de wereld ligt aan zijn voeten en die neemt hij ook. Mijn man vind dat zo moeilijk, er is al vanaf het begin af aan een strijd geweest. Al zijn we nu ook hier wel weer in rustiger vaarwater terecht gekomen.
Ik ben aanbeland in een tijd waarin er op mijn werk straks van mij gevraagd gaat worden wat ik nu verder wil. En een volgende zorg rond mijn zoon. Hij voelt zich meer meisje dan jongen en gaat een “gender”traject in. Hij wil van geslacht veranderen. Wij staan er wel open voor maar willen tegelijkertijd dat hij een goede beslissing neemt. Voorheen wist ik zo goed waar ik heen wilde, nu is alles onzeker.
De doelen die ik mezelf voorheen stelde vallen in het niet bij de grote beslissingen die nu moeten gaan vallen. Mijn grootste persoonlijke ding hierin is het kunnen overtuigen van mijn standpunten en visie.
Ik zou de stress die ik ervaar in mijn leven om willen zetten in rust en vanuit rust stappen verder nemen. Mijn visie zou ik overtuigender willen kunnen overbrengen.
Vandaar dat ik graag meeding naar het winnen van het boek! De love-code klinkt ook wel als een goed pad.
Ik heb jouw verhaal overigens ook gelezen, ik vind het fijn dat je de rust weer een beetje hervonden hebt.
Vriendelijke groet en nog een fijne dag!
Hoi Astrid,
Wat mooi om te lezen hoe jij inspeelt op de veranderingen in je leven. Ik heb zelf ook pittige jaren achter de rug, oa. tgv gezondheidsproblemen en kom er ook steeds meer en meer achter dat ik het mezelf wat makkelijker mag maken. Tijd in mag bouwen, minder latten hoog leggen en ik merk dat ik daarin steeds meer ontspan. Maar…. ik blijf het moeilijk vinden om in de huidige maatschappij daar aan vast te houden. Alles lijkt te draaien om die carriere, het aanzien, de prestatie. Ik wil me meer richten op leven vanuit liefde, naar de maatstaven waar het echt om gaat in het leven. Ik kan nog wel een steuntje gebruiken en zou graag jouw boek lezen. Mocht ik niet winnen, dan iig bedankt voor het noemen van dit boek, ik zet hem op mijn verlanglijstje! Succes met je mooie werk en het vinden van je ‘nieuwe’ verwachtingspatroon!
Beste Astrid,
Vol bewondering en herkenning lees ik iedere keer jouw interessante en vooral herkenbare mails met vooral de informatie over perfectionisme.
Ook nu de mail over het doelen stellen, is erg herkenbaar. Wat ik vooral lastig vind is om prioriteiten te stellen. Dat komt omdat ik alles belangrijk vind en dus ook alle doelen wil behalen. Ik zou zo graag meer rust krijgen in mijn bovenkamer door maar niet alsmaar bezig te willen zijn met het bereiken van alle doelen en vooral het ‘perfecte’ eindresultaat!!
Het boek zou ik graag ontvangen, omdat ik denk dat het mij zou kunnen helpen om uit de vicieuze cirkel te stappen die mij iedere keer weer frustraties brengt. Ik zou zo graag meer rust en ruimte hebben en weer meer willen genieten van de mooie en leuke dingen in het leven in plaats van altijd maar bezig zijn met doelen en dingen die beter kunnen.
Gr Sandra
Hoi Astrid,
Wat een verademing jouw blog. Je hoeft maar een tijdschrift open te slaan, de tv aan te zetten , door je facebook te scrollen of het gaat over doelen.
Wat wil je bereiken in 2016, hoe ga je het aanpakken ect
En op de een of andere manier werd ik er krielig van. Waarom moet ik zonodig doelen stellen kwam er in me op. En daar werd ik dan weer ongerust van. Ik ben nl ook een streber en een perfectionist maar bemerk dat ik sinds ik in de overgang zit dit niet meer allemaal zo hoef. Ik ziee hoe mijn man gelukkig is met zijn baa en zijn leven zonder ook maar 1 doel te stellen op 1 januari. En ik maar stressen. Help ik wilde geen suiker meer eten en faalde al de eerste dag. Ik wildde meer bewegen maar door de ijzel kom ik de deur niet uit. Ik wilde….zoveel en als ik het dan niet haal, tja dan heb ik gefaald. Ik ben zo blij om dit te lezen. Wat een opluchting.
Tuurlijk ga ik niet doelloos zitten maar ik ga me ook niet meer gek maken en laat me niet meer gek maken door alles wat we moeten.
En dat idee van boeken weggeven vind ik echt tof. Misschien kunnen we ze wel ruilen?
groetjes en een fijne doelloze dag vandaag.
Ik zou dit boek dolgraag lezen (ik zou het dan ook weer doorgeven, na het lezen)…omdat het perfect aansluit bij waar ik in “zit” momenteel. Ik ga beginnen met De Helende Reis en ga de Healing Code lezen en merk sowieso dat ik in kleine tijdsblokken denk nu, “noodgedwongen” wat betreft bezigheden. Ik kan grote tijdsblokken niet overzien nu….
ik wil meedingen naar dat boek omdat stress voor mij inderdaad de grootste spelbreker en energievreter is. en een doe-programma trekt mij aan. wilskracht kom ik absoluut te kort, ik kruip veel te dikwijls weg in mijn comfortzone. verder vind ik dit soort cadeautjes, die mij door gulle mensen en door toeval in de schoot komen gevallen, echt geschenken uit de hemel.