Perfectionisten bestaan in mijn ogen niet. Controlfreaks ook niet eigenlijk. Wel mensen die perfectionistisch of ‘controlfreakerig’ gedrag vertonen. En over hen gaat deze Zonnestraal.

Ik ken ze goed. Want ik was er ook zo een. Of nee, herstel, ik deed ook jarenlang zo. Eerst was ik me er niet van bewust. Later begon het te dagen en vroeg ik me af – vooral toen ik begon te zien hoeveel energie ermee verloren ging – waarom ik er niet mee kapte. Totdat ik ontdekte dat dat nog niet zo eenvoudig is. Vanwege het feit dat je diep in je onderbewuste overtuigingen hebt opgeslagen die maken dat iets in jou echt gelooft dat dit het beste voor je is. Dit controlfreakgedrag levert je dus wat op.

Het is typerend voor een controlfreakerig iemand dat hij graag de touwtjes in handen heeft. Weet waar hij aan toe is. Waarom? Heel eenvoudig. Dat geeft een gevoel van zekerheid. Weten waar je aan toe bent. Een heel menselijke reactie, immers verlangen we niet allemaal naar een bepaalde mate van zekerheid, stabiliteit en veiligheid? Met dat verlangen word je als baby al geboren. En dan ben je volledig aan je lot overgelaten. Dat ligt in handen van je ouders / verzorgers. Je kunt niet anders dan erop vertrouwen dat je in goede handen bent. En gelukkig gaat dat in grote lijnen ook wel goed.

En toch. Ieder kind komt ergens te kort. Het wordt teleurgesteld, even alleen gelaten, uitgelachen. Meestal niet met kwade bedoelingen, maar het gebeurt. En het kinderbrein kan zich dan in een split second onveilig, alleen of afgewezen voelen. Dit kan zo’n heftig moment zijn, dat de gevoelens, emoties en andere indrukken van dat moment echt in het geheugen worden gegrift. En al verdwijnt de gebeurtenis vervolgens in het onderbewustzijn, daarmee is de kous niet af. Als er vanaf dat moment omstandigheden zijn die ergens doen denken aan dat bewuste onveilige moment, wordt de emotie van het oorspronkelijke moment weer getriggerd. Zo werkt ons interne waarschuwingssysteem nu eenmaal. Het schreeuwt: “Pas op, onveilig!”

Misschien was je ten tijde van het eerste moment waarop je je ooit ‘onveilig’ waande wel zo klein, dat je je er met geen mogelijkheid bewust van kunt zijn. Maar de rest van je leven kan deze gebeurtenis wel een rol blijven spelen. Sterker nog, dit patroon kan steeds sterker en sterker worden, naarmate het alarmsysteem vaker getriggerd wordt. En zo kan dat moment van toen je zelfs op volwassen leeftijd nog parten spelen. Je hebt dan vaak zo’n onverklaarbaar onrustig, angstig of onveilig gevoel. Je probeert het op de momenten dat het opspeelt weg te redeneren. Immers, je kijkt om je heen, er is toch geen enkele reden om je zo te voelen? Je moet je niet aanstellen.

Dit is vooral de reactie van de ‘controlfreaks’ en ‘perfectionistische types’. Dit zijn namelijk de echte doorzetters. Die piepen en miepen niet zo snel. Sterker nog, daar hebben ze vaak een hekel aan. Aan die watjes op de werkvloer bijvoorbeeld die zich bij het minste of geringste ziek melden. Dat zouden zij nooit doen. Zo zwak zijn ze niet. Welnee! Ze vinden het juist heerlijk dat ze zo sterk zijn en altijd maar door kunnen gaan. Dat geeft ze een goed gevoel over zichzelf en bepaalt een groot deel van hun eigenwaarde.

Herken je dit, dan is de kans groot dat je niet doorhebt dat je door je rationele benadering steeds verder af komt te staan van je gevoel. Daardoor kan het zijn dat je op een gegeven moment PATS BOEM zomaar op de bank komt te zitten. Uitgerangeerd. Zag je het écht niet aankomen? Is het terecht om dan verontwaardigd te denken: “Waarom gebeurt dit mij nu toch zomaar?” Of de schuld af te schuiven op de hoeveelheid werk of je baas of je zieke collega. Te blijven hangen in het idee dat jij slachtoffer bent van de omstandigheden?

Ik zie in de praktijk dat mensen die dit overkomt vaak in eerste instantie wel zo reageren. Alsof het ze zomaar van het ene op het andere moment overkwam. Maar als ze dan gedwongen tot stilstand zijn gekomen en gaan reflecteren op de voorbije jaren, moeten ze bekennen dat ze eigenlijk heel lang toch wel allerlei signalen en alarmbellen hebben genegeerd.

Sommigen zijn vervolgens geneigd om ook daar gefrustreerd of boos over te worden: “Hoe héb ik het in hemelsnaam zo ver kunnen laten komen?”

Dat is prima te verklaren. Toegeven aan je ‘zwakte’ is het aller- allerergste wat een controlfreakerig iemand kan overkomen. Daarmee moet je immers toegeven dat je de controle niet hebt. Dat je er niet in bent geslaagd alle ballen perfect in de lucht te houden. En daarmee valt je hele identiteit om. Dan moet je toegeven dat je niet de persoon bent die je de buitenwereld voortdurend hebt willen laten geloven dat je bent. Wat een enorme nederlaag is dat!

Herken jij je nu in het bovenstaande? Vind jij het altijd al gemakkelijker te geven dan te vragen of ontvangen? Dan hoop ik dat ik je bij deze wakker mag schudden. Geven wordt vaak in de maatschappij en in de opvoeding hoger gewaardeerd dan ontvangen. Als kind word je ook vooral geprezen om wat je allemaal al ‘selluf’ kan. Maar als je gedurende je volwassen leven niet zorgt dat je beter wordt in hulp vragen of ontvangen, dan is de kans groot dat je vroeg of laat keihard tegen de lamp loopt. Dan heb je je energie uiteindelijk allemaal weggegeven, is je lontje opgebrand en gaat het kaarsje uit.

Troost je. Je bent in goed gezelschap. Het stikt in dit land van mensen die het op deze manier doen. En er komt gelukkig steeds meer openheid over. Maar in mijn ogen wordt er nog steeds te weinig naar de werkelijke oorzaak van dit alles gekeken. De aanpak van mensen met klachten als depressieve gevoelens, angsten of burn-out is nog zo vaak gericht op symptoombestrijding. Want ja, we moeten wel weer door he?

Terwijl een effectieve aanpak zich richt op de onbewuste saboterende overtuigingen. Dingen waar je rationeel niet bij kunt. Dit vraagt om leren in contact te komen met de diepere lagen. En – heel eng natuurlijk – met je gevoel.

Het doet mij pijn om te zien hoe enorm hier omheen gedraaid wordt, ook in de professionele zorg. Is het onwetendheid? Laten we het daar maar op houden. Veel zorgverleners hebben echt de beste bedoelingen, maar te beperkt inzicht in het werkelijke probleem. Met als gevolg dat mensen denken dat ze ‘er’ weer zijn om te merken dat ze na een tijdje weer precies hetzelfde overkomt. Is deze Zonnestraal een wake up call voor je? Fijn! Misschien ben je dan ook toe aan de volgende stap. Lees dan bijvoorbeeld eens wat ik voor je zou kunnen betekenen via het lidmaatschap van De Zonnebank. Het is verbazingwekkend hoe ik mensen met de meest uiteenlopende diagnoses en etiketten in een paar maanden zie opknappen. Vanaf het moment dat ze begrijpen dat ze geen depressie of angststoornis hebben bijvoorbeeld, verandert er al iets. Het is zo belangrijk dat je leert inzien dat je jezelf uit je evenwicht hebt gebracht met je gedrag. Als dit soort ‘hulp’ (eigenlijk is het een vorm van onderwijs) grootschalig zou worden ingezet, zou dat enorm veel zorgkosten besparen, daar ben ik van overtuigd. Bovendien maak je mensen zelf sterk en zelfredzaam. Waarom zouden we dat niet willen? You tell me.

Weet dat als jij nu thuis zit met de gebakken peren: Het is niet jouw schuld. Je wist niet beter. Maar nu je hier hopelijk meer inzicht in hebt, kun je niet meer doen alsof je dit niet weet.

Mocht deze visie volledig nieuw voor je zijn en moet dit eerst nog meer landen voordat je voelt dat ook jij hulp durft te vragen? Luister dan eens een paar van mijn podcasts. Zeker weten dat je dan in korte tijd écht wakker geschud wordt. En dan kan je eindelijk beginnen met leven in plaats van overleven. En dat gun ik jou uit de grond van mijn hart.

Actueel

Yellow Sunday 1 mei 2022

Als je kiest voor je eigen geluk. is dat een belangrijk moment. Daarmee zet je een reeks veranderingen in gang.  Maar het verlangen naar anders en de keuze voor jezelf brengen ook de nodige uitdagingen met zich mee. Want de oude jij die trekt aan je. Net als je omgeving. Voor je het weet raak je de motivatie kwijt. En verzandt je weer in oude patronen.

Hoe voorkom je dit en zorg je dat het gemakkelijker is om ‘bij de les’ te blijven? En, minstens zo belangrijk, hoe hou je de lol erin? Want persoonlijke ontwikkeling mag vooral ook gewoon LEUK zijn he?

Door dit pad niet in je eentje te bewandelen. Samen is zoveel leuker. En effectiever. Je hebt de verbinding, de herkenning, de steun én het plezier.

Afgelopen 2 jaar hebben we gemerkt dat was ooit zo vanzelfsprekend was, veel waardevoller is dan we toen dachten: LIVE ontmoeten en verbinden.

Ik ben dan ook superblij om binnenkort weer voor het eerst sinds 2 jaar een Yellow Sunday te kunnen organiseren aan het strand! 

Yellow Sunday Castricum aan Zee

De insteek van een Yellow Sunday is:
Zonnig. Samen. Leren en Lol.  

Tijd voor een grote voorjaarsschoonmaak in je hoofd?  

Het voorjaar hangt in de lucht. Misschien gooiden jouw oma of moeder vroeger dan ook alle ramen en deuren open om eens flink huis te houden.

Het geeft een fantastisch gevoel om je te ontdoen van al het oude en stoffige, de boel eens flink uit te kloppen en op te schudden en te zorgen dat alles weer fris en helder wordt.

Stel je nu eens voor dat je hetzelfde zou doen, maar dan in je hoofd. Want het wordt daar niet zomaar vanzelf rustig, vredig en helder. Dat vraagt bewuste actie. Je drukke gedachten en verlammende overtuigingen vinden het wel prima daar, die zitten er warmpjes bij. Maar als ze jou in de weg zitten, is nu misschien een goed moment om te ontdekken hoe je ze weg kunt bonjouren. 

Waarom? Nou, als je kijkt door een vieze bril, zie je dingen niet helder. Met een hoofd vol negatieve overtuigingen, angsten en een brei aan drukke gedachten, kun je niet helder denken en ook niet voelen wat je hart wil. Gevolg: je bent uit verbinding en je leven heeft geen richting. En dat voelt heel onbevredigend.  

Hoe doorbreek je dit? Dat leer je in mijn ‘Zonnebank’.  De plek waar je laagdrempelig de leukste programma’s vindt om jouw mind te laten doen wat JIJ wilt in plaats van andersom.

 

Met programma’s als PRIMA is Perfect (in 5 stappen je perfectionisme loslaten), de cursus zelfhypnose of de training Oog voor het Leven waarin je ontdekt hoe je de negatieve saboterende onderstroom die je dagelijks ervaart in je leven kunt veranderen in een ware Wonderstroom.

Dus wil jij laagdrempelig en op een luchtige, zonnige manier de ‘rommel in je hoofd’ opruimen? Start dan eens met een proefmaand lidmaatschap van De Zonnebank, mij online academie.

Pin It on Pinterest