KieftMijn man zei vorige week, nadat hij in 2 dagen het boek Kieft had uitgelezen: “Dit is ook interessant voor jou!”

Uiteraard begreep ik onmiddellijk dat hij niet doelde op mijn liefde voor voetbal (die is er ondanks 2 enthousiaste mannen in huis namelijk nauwelijks). Ik had via de media wel meegekregen dat het een boek is waarin Kieft openhartig vertelt over het geheim waar hij bijna 20 jaar mee had rondgelopen. Zijn verslaving aan drank en cocaïne.

Ik was benieuwd en begon het te lezen. Dat ging me goed af, want het is heel gemakkelijk en toegankelijk geschreven. De eerste 70 bladzijden waren dan ook zo uit. Maar, hoe verder ik kwam, des te moeilijker ik het vond om door te lezen. En ik denk dat ik het ook niet ga doen.

 

Worstelen of (ge)niet(en)

Waar loop ik tegenaan? Ik vind het natuurlijk net als velen denk ik verschrikkelijk om te lezen wat zo’n verslaving met een mens kan doen. Maar goed, als die periode achter iemand ligt, dan kan zo’n boek juist ook heel hoopgevend en inspirerend zijn voor velen.

 

Laura Maaskant Leef

 

Zo vond ik bijvoorbeeld het boek van Laura Maaskant, ‘Leef’, heel inspirerend en positief. Terwijl zij een uitzichtloze diagnose heeft gekregen. Toch staat zij onverminderd levenslustig in het leven. Misschien wel meer dan voordat ze zo ziek werd. .

 

Bij Wim Kieft kom ik dit niet tegen. Ik kijk nooit naar Voetbal International, dus had voor ik ging lezen geen idee hoe ‘clean’ hij nu is. Inmiddels is dat misschien al wel een jaar of twee. Maar, daarmee is de kous niet af. In zijn boek lees ik namelijk vooral over de strijd die hij nog bijna dagelijks moet voeren tegen zijn verslaving.

Ik heb het idee dat zijn behandeling vooral gericht is geweest op het aanpakken van het symptoom, de verslaving. Terwijl mijn overtuiging is dat een verslaving altijd een dieperliggende reden heeft.

Het is een manier om te ontsnappen aan de ‘crazy eight’. En wanneer die reden, jouw crazy eight, niet aangepakt is, dan is de behoefte die die verslaving vervulde ook niet weggenomen. Nu is hij afgekickt en mag niet meer drinken of gebruiken. En daar zit je dan… Een dagelijkse strijd.

 

Kieft beschrijft dit ook zelf. Hij heeft het over het onbehaaglijke gevoel dat hem zomaar kan overvallen. Hij zegt letterlijk:

“Het is dat weeë, paniekerige gevoel dat hoort bij naderend onheil, ook al is er niets aan de hand. Vroeger wist ik er wel raad mee. Dan was het pats pats pats een paar grote bellen wijn, misschien wat wodkaatjes en daarna een paar lijntjes coke. Nu is die verdoving er niet meer. Ik merk dat al die gevoelens langzaam maar zeker terugkomen. Vaak denk ik dat die drugsverslaving maar een heel klein onderdeel is van mijn werkelijke probleem. Dat het allemaal veel dieper zit. Weet je waarom? Omdat ik dat gevoel herken van vroeger. Ik had het als kind al … ”

 

Hopeloze strijd?

Ik vind het boek van Kieft dus eerder een triest dan een inspirerend en hoopgevend verhaal. Triest dat hij blijkbaar nog niet geholpen is met zijn onderliggende probleem. Dat hij zich nog steeds heel vaak zo onzeker en bekeken voelt en zich geen houding weet te geven. Blijkbaar is er al in zijn vroege jeugd iets geweest dat hem dat gevoel heeft gegeven. En dat gevoel leeft nog steeds in hem, zelfs na al die jaren.

Zolang dat gevoel er nog zit, staat je leven als het ware stil. Kun je niet verder, want je leven bestaat dan uit dat gevoel onderdrukken, proberen te verjagen of negeren. Continu lezen over die lijdensweg, daar kan ik niet tegen. Omdat ik weet dat er manieren zijn om daar echt uit te komen. Door dat gevoel weg te nemen. Zodat het geen hopeloze strijd hoeft te blijven.

 

Waar ik ook niet tegen kan, is mensen die zeggen dat je zwak bent als je hiermee worstelt. Die begrijpen het niet. Die hebben geen idee dat je het op wilskracht alleen vaak niet redt. Want je tegenstander is die ene hele grote  partij, je onbewuste. En de verhouding is ongeveer 1 staat tot 100.

Ik hoop echt dat Kieft er helemaal vanaf komt. Van die onzekerheid en angst bedoel ik! En wanneer er dan een boek verschijnt met hoe hem dat gelukt is, ben ik de eerste die het koopt!

 

Welk boek wil jij winnen? Kieft of Leef?

Ik ben heel benieuwd naar jouw reactie op dit artikel. Heb jij Kieft gelezen? Herken jij wat ik schrijf of helemaal niet? Mis ik iets als ik het niet uitlees?
Of ben je juist nieuwsgierig naar het boek van Laura Maaskant, wat ik zelf heel inspirerend vond?

Onder alle reacties hieronder, verloot ik een boek, dus het is wel handig als je aangeeft welk boek jouw voorkeur heeft: Kieft of Leef. Wie de gelukkige winnaar is, kun je hier maandag 2 februari a.s. lezen.

 

Kieft       OF      Laura Maaskant Leef

 

En de winnaar is …

Gordana! Gefeliciteerd! Mail je me even je adresgegevens, zodat ik het boek van jouw keuze naar je kan sturen?

 

DIT ARTIKEL DELEN IS LIEF ☼

Pin It on Pinterest