Soms heb ik dat ineens. Dan MOET er van alles uit. Dan is het zo urgent en kan ik er niet omheen. De kans is groot dat wanneer deze Zonnestraal je grijpt en je deze leest tot aan het einde, je ook getriggerd zult zijn door wat ik speciaal en alleen vandaag voor je heb. 

Deze week ben ik een vriendin verloren aan een ernstige ziekte. Zoiets heftigs is natuurlijk weer een keiharde confrontatie met de breekbaarheid en eindigheid van het leven. De pijn van het verlies is groot. Maar tegelijkertijd ben ik enorm dankbaar dat ik in de voorbereiding op dit afscheid alles heb kunnen doen en zeggen wat ik voelde dat belangrijk was. Hoe confronterend ook soms. 

Hoe anders was dat vroeger. Mijn gevoel gaf ik nooit de ruimte. Mijn hoofd was altijd maar aan het woord en kreeg daarom automatisch altijd voorrang. Ik wist niet eens goed wat dat was, voelen. Als ik al wat voelde, vond ik dat meestal eng. Spanning, onzekerheid, angst, teleurstelling. Ik kon niet omgaan met die gevoelens en dus wilde ik ze negeren. Om mijn gevoelens ‘eronder te houden’ vluchtte ik gewoon ongemerkt en onbewust naar mijn hoofd. Daar kun je immers lekker analyseren, jezelf verhaaltjes vertellen, dingen verklaren, uitvluchten en excuses verzinnen. Zo heb ik mezelf jarenlang op een absurde manier voor de gek kunnen houden, terwijl ik dacht dat ik alles (lees: mijn emoties) lekker onder controle had. 

Vanochtend moest ik ineens denken aan een hilarisch voorbeeld van mijn controlfreakerige gedrag. Ik was om half 8 al op het strand en werd al wandelend regelmatig ingehaald door hardlopers en fietsers. Vroeger genoot ik nooit van bewegen of sporten. Er zat bijna altijd een Moeten achter. Ik herinnerde me ineens die keer dat ik meedeed aan een proefles spinning op de sportschool. De instructeur had nog benadrukt hoe belangrijk het was dat ik rustig aan zou doen en niet teveel op de rest zou letten. Haha, nou dan was je bij mij dus aan het verkeerde adres. Ik ging meteen lekker van start.

Hoewel ik na een kwartiertje flink doortrappen al in de spiegels zag dat mijn hoofd meer paars dan rood was geworden, wist ik niet van ophouden. Totdat mijn lichaam een beslissing forceerde: Ik was zo misselijk en duizelig dat ik wel moest afstappen! Alleen stoppen was niet genoeg. Rustig even gaan staan of zitten ook niet. Ik ging dus maar languit op de grond liggen uithijgen met mijn ogen dicht. De instructeur had gelukkig twee druivensuikertjes bij de hand Binnen een minuut of 10 (die voelden als een eeuwigheid!) was ik weer op de been. Maar ik schaamde me natuurlijk dood voor de rest. 

Wat wil de controlfreak bewijzen?

Waarom wilde ik toch altijd meteen als een dolle mee kunnen doen met de rest? Wat wilde ik hiermee bewijzen? Het was – dat wist ik toen nog niet – een symptoom van de angst om niet goed genoeg te zijn. Om die angst niet te hoeven voelen, ga je vaak ongemerkt jezelf bewijzen en je best doen om de wereld te laten zien dat je meetelt. Dat voelt namelijk stukken beter dan die angst. En zo wordt dat een patroon waar je voor je het weet niet meer vanaf weet te komen. 

Toen ik jaren later met bewustwording en persoonlijke ontwikkeling aan de slag ging, ontdekte ik tot mijn verbazing dat ik absoluut niet de enige was die hiermee worstelde. Dat gaf me naast troost ook moed. Ik kende toen de uitdrukking  ‘Delen = Helen’ nog niet, maar ik merkte wel dat het heel goed voelde om hier opener en eerlijker over te zijn. Ik werd niet uitgelachen en buitenspel gezet. Integendeel. Ik kwam begrip en bevestiging tegen. God zij dank was ik dus niet de enige!

Angsten van de controlfreak

Waar zijn controlfreaks toch bang voor? Bijvoorbeeld:

• om iets niet te weten of een domme vraag te stellen;
• om er niet bij te horen;
• om fouten te maken;
• dat anderen over je roddelen’;
• dat dingen anders lopen dan je kunt voorzien;
• om arrogant over te komen als je voor jezelf kiest.

 

Wat maken we het onszelf toch moeilijk

Ik ontdekte hoe ongelofelijk moeilijk ik het mezelf jarenlang had gemaakt. En ik ging dat patroon dus ook meer en meer herkennen bij anderen. Ik zag steeds duidelijker hoe goed we er in zijn om naar buiten toe te doen alsof alles fantastisch is. We hebben natuurlijk allemaal een fantastisch leven volop begripvolle, dierbare vrienden die altijd voor ons klaar staan, wonen in prachtige huizen, vieren de mooiste vakanties, hebben werk dat perfect bij ons past, zijn lid van clubjes waar we de grootste lol hebben, hebben de liefste kinderen met wie het uiteraard in alle opzichten supergoed gaat, de perfecte partner die het ultieme maatje is en geweldig in bed en ga zo maar door.

YEAH RIGHT!

Toen wij een jaar in Italië woonden, was er iets wat me heel erg aan het denken zette. Die Italianen begrepen namelijk maar niet waarom wij “Olandesi” elk weekend zo nodig op stap moesten.

“Waar gaan jullie nou weer heen dit weekend?”

Opeens voelde ik door die vraag onze gejaagdheid onder al die uitstapjes. We waren voortdurend onderweg. Altijd maar weer bezig iets  te doen en op zoek naar de volgende ‘high’. Ik vond het mooi om te zien hoe de meeste Italianen hun weekenden en vakanties vooral doorbrachten met gewoon gezellig samenzijn met hun familie en lekker eten. Ineens voelde ik ook een diep verlangen naar meer eenvoud,  rust en ontspanning in ons leven.

Gewoon. Op. Je. Plek. Zijn.

Terugkijkend kan ik duidelijk zien dat de veranderingen in mijn leven daar écht zijn begonnen. Ik kwam Italië binnen in de hoop daar te vinden wat ik zocht. Rust. De verbinding met mezelf. Eenvoud en geluk. Kortom… Een goed gevoel. Maar wat we de eerste maanden vooral deden was doorjakkeren en in de actiestand zitten. Nog geen jaar later keerden we terug naar Nederland. De periode in Italië had mij geholpen om inzicht te krijgen in wat ik écht nodig had. Maar daarvoor hoefde ik helemaal niet in Italië te blijven wonen.

Ik begon het in mezelf te zoeken. Ik werd me steeds meer bewust van het feit dat de oorzaak van al mijn stress, onzekerheid en ongemak in mijzelf zat. Dat al die onrust en angst in direct verband stond met mijn tot dat moment verborgen en onderbewuste overtuigingen. Gedachten die al in mijn kindertijd gezaaid bleken te zijn en waren uitgegroeid tot onkruid waar ik niet tegenop kon wieden.

Tja, wat ben je gaan geloven over jezelf  

• Als je altijd de hemel in geprezen bent om je hoge cijfers en prestaties?
• Als je complimenten kreeg omdat je zo gehoorzaam bent op school en nooit de klas uit wordt gestuurd?
• Als je altijd zo betrouwbaar overkomt?
• Als je je zaakjes altijd zo goed voor elkaar hebt en altijd zo evenwichtig en stabiel bent?

Dan ga je daar meer van doen. Dat wordt je overlevingsmechanisme, want het levert je liefde, erkenning en aandacht op. En dat is waar we alles voor over hebben.

We willen allemaal gezien en gehoord worden

Het verlangen om gezien en gehoord te worden en ons geliefd te voelen kennen we allemaal. We willen diep van binnen allemaal die verbinding met de mensen om ons heen ervaren. Zodat we weten dat we veilig zijn en niet alleen. Immers, hoe beangstigend is het leven als je het gevoel hebt dat je er alleen voor staat? Als je het leven niet snapt (en dat deed ik toen absoluut niet, ik snapte er niks van), dan moet je ergens een gevoel van controle uit kunnen halen, toch?

Hoe meer ik mezelf leerde kennen, des te meer inzicht ik kreeg in de mensen om me heen.  Ik dacht altijd dat iedereen ‘het op een rijtje had’ behalve ik. Maar in de kern lijken we dus allemaal verschrikkelijk veel op elkaar en hebben we dezelfde universele angsten. Mijn angsten bleken dus ook de angsten van anderen. Zelfs van de mensen van wie ik dat totaal niet verwachtte, omdat ze van buiten zo zelfverzekerd en sterk leken.

Haha… grappig. Dat was namelijk precies wat mensen altijd tegen mij zeiden! Dat ze me zo sterk en zelfverzekerd vonden overkomen. Tja, de een is blijkbaar beter in het verbergen en compenseren van zijn angsten dan de ander. 

Toen ik 12 jaar geleden vrijwel volledig opgebrand raakte, begon ik gaandeweg te begrijpen waardoor dat kwam. Al die jaren had ik me anders voorgedaan naar buiten dan ik me van binnen voelde. En het ophouden van je masker kost bakken met energie, want je moet voortdurend op je hoede zijn en je omgeving scannen om te blijven voldoen aan alle verwachtingen.

Dit mechanisme kan jarenlang ‘goed’ gaan, maar uiteindelijk houdt niemand dit vol. Als je ook je reservebatterijen volledig hebt opgebruikt (en net als ik dus hardnekkig allerlei stemmetjes en lichamelijke ongemakken en klachten glashard hebt genegeerd) komt op een dag dat moment van: BOEM IS HO!!

Ik doorzag net voordat ik volledig leeg was waar ik mee bezig was. Vanaf dat moment begon ik geleidelijk de 180 graden draai te maken. Eigenlijk maakt het trouwens niet uit of je er wel of niet in valt, in dat gat, die ‘depressie’, burn-out of hoe je het ook maar wilt noemen. Het is namelijk nooit te laat om van je ervaringen te leren. Alles gebeurt met een reden. De een moet gewoon eerst dieper en harder vallen dan de ander om wakker te worden.

Wij willen vaak pas veranderen als we zeker weten dat die verandering beter gaat uitpakken dan het bekende, het vertrouwde, het zogenaamd veilige. Precies daarom laten we het vaak zo ver komen. Een paar jaar geleden moest ik zelfs 2 keer een TIA krijgen, voordat ik wilde inzien dat ik mezelf nog steeds klein aan het houden was. Dat ik mijn innerlijke stemmetje, mijn verlangens negeerde en weer voorrang gaf aan bescheidenheid boven moed en zichtbaarheid en dat angst bij mij dus nog steeds aan het stuur zat.

Wat is jouw wake up call?

Ik schrok me natuurlijk ‘dood’ toen ik van het ene op het andere moment niet meer kon praten. Maar achteraf gezien had ik die twee wake up calls keihard nodig om te beseffen dat ik nog steeds aan het aanrommelen was. Pas tijdens het verwerken van heftige gebeurtenissen kon ik niet langer meer negeren wat mijn ziel me al die tijd wilde vertellen. En begrijp me niet verkeerd, in het diepe springen bleef nog steeds doodeng, maar de prijs van blijven hangen in de veiligheid werd te hoog. En bovendien bleek mijn comfortzone helemaal niet zo veilig als ik dacht. Sterker nog, het had me bijna mijn leven gekost!

Vanaf het moment dat ik bewust koos voor vertrouwen (hoe eng ook!)  zijn er de meest wonderlijke dingen gebeurd en sinds die tijd ben ik pas écht gaan leven, zo voelt het voor mij.

Weet je… als mijn leven nu voorbij zou zijn, zou ik oprecht nergens spijt van hebben. Ik heb namelijk niet langer het gevoel dat ik dingen niet heb gedaan die ik had willen doen. Ik ben mezelf juist megadankbaar voor alle stoere stappen die ik heb gezet. Ik kon ze ook niet sneller zetten, elke stap van de weg, elke tussenstap of ‘omweg’ was noodzakelijk. Ik ben zo blij dat ik met de jaren steeds meer naar ‘dat kleine stemmetje’ in mezelf ben gaan luisteren.

Waar zijn jouw dromen gebleven?

Misschien denk jij nu wel dat mijn verhaal voor jou niet geldt.

“Leuk voor Astrid, dat ze haar dromen stuk voor stuk kan laten uitkomen, maar ik weet niet eens wat mijn dromen zijn!”

Hiermee doe jij jezelf zo’n onrecht, maar je bent tegelijkertijd wel direct bij de kern van het probleem. Dat is dat je jezelf onderschat en denkt dat wat voor de hele wereld geldt, voor jou niet opgaat. Dat jij niet speciaal en uniek bent. Dat jij jouw plek niet mag innemen. Dat er voor jou geen plek is.

Het is belangrijk dat je begint te beseffen dat dit niet waar is. Wat jou vroeger ook wijsgemaakt is. Feit is dat je dit gewoon al heel lang gelooft. Misschien zelfs al zo lang, dat je je serieus niet eens meer herinnert of kunt voorstellen dat ook jij ooit dromen hebt gehad. Dat er ook in jou dat kleine blije, enthousiaste, nieuwsgierige ontdekkende speelse meisje of jongetje woont dat de wereld wil ontdekken en wil spelen en  genieten. van het leven. 

Inmiddels werk ik ruim 10 jaar met mensen zoals jij. Ik heb duizenden mensen mogen inspireren en honderden mensen uit hun ‘hypnos’ (dat is Grieks voor ‘slaap) mogen wakker maken. Ik heb keer op keer gezien dat iedereen die dacht geen dromen te hebben deze bleek te hebben verstopt. Niet bewust, maar onbewust. Omdat het veiliger was ze te verstoppen. Meedoen met de rest, doen wat anderen deden, luisteren naar je omgeving was veiliger. Want dan werd je niet langer uitgelachen of gepest om je ‘afwijkende’ gedrag of denkbeelden. .
Zo heb je geleerd om maar niet op te vallen. Jezelf onzichtbaar te maken en vooral niet met je kop boven het maaiveld uit te steken. Of keihard je best te doen en te presteren presteren presteren tot je erbij neervalt. 

Zo leer je dus al heel vroeg je gedrag te ‘controleren’.  Zo word je dus ongemerkt een controlfreak of iemand die bang is om te kiezen, fouten te maken of knopen door te hakken. 

Maar je weet, ook in jou fluistert je ziel. Misschien hoor je het niet eens meer. Ben je net als ik destijds goed geworden in het wegstoppen of overschreeuwen. Ik snap dat. Immers, als je het de ruimte zou geven, kan je leven niet blijven zoals het is en dat is zo ongelofelijk spannend. Dan gaat er immers van alles schuiven en je kunt de gevolgen daarvan gewoon écht niet overzien. En daar gruwelt een ware controlfreak natuurlijk van.

De ingebeelde nachtmerrie van elke controlfreak

Hoe confronterend en eng is het immers

• Als je moet erkennen dat de relatie met je partner je niet brengt wat je had gehoopt;
• Als je moet toegeven dat je allang iets anders moet gaan doen en jezelf alleen maar in slaap sust met excuses waarom je toch blijft zitten waar je zit;
• Als je moet kappen met een vriendschap omdat jullie allang niet meer bij elkaar passen, maar je beseft dat je bang bent voor de confrontatie;
• Als je je realiseert dat je óp bent van al die ballen in de lucht proberen te houden;
• Als je begint in te zien hoe je jezelf elke keer op de laatste plek zet, wat in feite betekent dat je jezelf keer op keer verraadt;
• Als je diep van binnen weet dat je jezelf voor de gek houdt met je symptoombestrijding
• Als je beseft dat het helemaal niet zo’n goede eigenschap is dat geven je beter afgaat dan ontvangen.

Het Universum is op jouw hand. Elke dag krijg je gewoon opnieuw de kans om te ontdekken dat je jezelf (nog steeds) te kort doet. Het leven laat je haarfijn ervaren dat je je plek nog niet volledig durft in te nemen. Dat je nog steeds gelooft dat jij jouw waarde moet bewijzen, voordat jouw leven echt mag gaan beginnen. Het geeft je gewoon precies terug wat jij diep van binnen gelooft.

• Als jij gelooft dat je jezelf moet bewijzen, zul je alleen stappen zetten als je jezelf bewijst;
• Als jij gelooft dat je hard moet werken, zul je hard moeten werken voor resultaat;
• Als jij gelooft dat je liefde moet verdienen, zul je het moeten verdienen voor je het ervaart.

 

De ware nachtmerrie van elke controlfreak

Waar je nu bang voor bent, is niet waar je bang voor zou moeten zijn. Als je namelijk de bovenstaande angsten gaat erkennen en de juiste stappen gaat zetten, zul je tot je grote verbazing ontdekken waartoe je allemaal in staat blijkt te zijn. Je zult dan achteraf zien dat al die angsten volledig ongegrond bleken te zijn. Dat je veel meer kunt dan je ooit voor mogelijk had gehouden.

De ware nachtmerrie is dat je blijft wachten

• totdat je angsten vanzelf weggaan
• totdat de tijd perfect is
• totdat je er helemaal klaar voor bent om te veranderen
• totdat je op een gemakkelijke ontspannen manier de veranderingen in je leven zult realiseren
• totdat anderen jouw problemen oplossen of ze op wonderlijke wijze uit je leven verdwijnen. 

De ware nachtmerrie is eigenlijk dat jij verwacht of hoopt gewoon te kunnen blijven doorslapen en dat je ineens op een dag wakker wordt en je zomaar als vanzelf zielsgelukkig voelt.

Dat…. dat is de grootste fout die je kunt maken. En misschien is fout een verkeerd woord. Want er zijn in de kern geen fouten. Er is wel zoiets als een keuze. Je kunt er nu voor kiezen om te blijven snoozen en doorslapen. Maar dan heb je ook de verantwoordelijkheid te nemen voor die keuze. 
En als je wél kiest voor de angst voor verandering, dan heb je ook jezelf te danken als je over een tijd terugkijkt en ziet wat er allemaal veranderd is. Dan zul je weten dat dat niet komt door de omstandigheden of dat je gewoon geluk had. Maar dat jij dit alles zelf in gang hebt gezet. En dat niemand anders dan jijzelf dus in staat bleek te zijn tot dingen die je misschien nooit voor mogelijk had gehouden. En dat jijzelf dus meer en meer vertrouwen in jezelf hebt gekregen.

Z.E.L.F.V.E.R.T.R.O.U.W.E.N.   Het zit er al. In jou. Het is aan jou of je het naar boven haalt en je ermee gaat verbinden. Ik weet het is het mooiste cadeau dat je jezelf kunt geven. En…. niet onbelangrijk. Met wat jij jezelf geeft, kun je vanaf dat moment ook een ander inspireren. Een partner met zelfvertrouwen is inspirerend voor de ander. Een ouder met zelfvertrouwen is een geschenk voor een kind. Een collega met zelfvertrouwen is motiverend voor de ander. 

Hulp vragen: het ultieme falen!

Wat ik me terdege realiseer, is dat ik die 180 graden draai nooit in mijn eentje had kunnen maken. Immers, ik zat zo vast in mijn eigen (onbewuste) overtuigingen en gedachtepatronen, ik was daar nooit op eigen kracht uitgekomen. Veel mensen stappen in dezelfde vallkuil. Lezen dingen zoals hier en denken dan: Oké, dankjewel voor de inzichten, ik  ga ermee aan de slag.

Maar zo werkt het niet.  Als je niet oppast, denk je dat je er met positief denken en wilskracht wel komt. Maar niets is minder waar. Als het zo simpel was, dan was het je allang gelukt om jezelf te helpen toch? Het gaat erom dat je ervoor zorgt dat je de dingen op het juiste niveau aanpakt. Op het niveau van het onderbewuste. Iets waar ik op school nooit ene bal over heb geleerd. Jij wel?

Het heeft lang geduurd voordat ik de goede hulp vond en die ook durfde in te schakelen. Lange tijd zag ik dat namelijk als het ultieme falen. Ik was immers altijd de hemel ingeprezen voor mijn zelfredzaamheid en mijn zelfstandigheid. Hulp vragen associeerde ik dan ook met zwakte.

Maar ik weet zeker dat ik geen stap verder was gekomen als ik niet over mijn trots en mijn angst was heengestapt. Gelukkig heb ik me vanaf dat moment laten inspireren en coachen door mensen die verder waren dan ik. Mensen die al wisten wat ik nog had te ontdekken en die al voelden waarnaar ik op zoek was. Die ook verstand hadden van het onderbewustzijn en hoe je op dat niveau ongemerkt muurvast kan komen te zitten. Waardoor positief denken en wilskracht wel logisch klinken en een oplossing lijken, maar uiteindelijk niks oplossen. 

Grappig hoe ik eigenlijk pas jaren later begon te snappen wat een van mijn eerste NLP-trainers steeds maar bleef herhalen. Hoe belangrijk het is dat je leert je JE GOED TE VOELEN ZONDER REDEN! Oftewel dat je goed kunt voelen gewoon om wie je bent! Niks meer en niks minder.
Dat dat de crux is, de sleutel. Want als je dat kunt, dan ben je de verbinding met wie jij bent, met jezelf, je Ware Zelf aan het (her)ontdekken en herstellen. En dat is een van de allerbelangrijkste dingen die je kunt bereiken in het leven.

Als je de verbinding met jezelf ervaart, ben je nooit meer alleen. Maar voel je juist, zoals ik afgelopen week iemand op een event waar ik was zo mooi hoorde vertellen, Al EEN! En als je die eenheid, die volmaaktheid ervaart, ben je dus veilig.

Dan weet je dat het waar is: Dat je altijd mag vertrouwen. Dat het Universum op je hand is en altijd achter je staat. En vanuit dat WETEN kun je dan leven vanuit overgave. Voelen wat de bedoeling is. De volgende stap zetten. Kun je je al een beetje voorstellen hoeveel rust en ontspanning het geeft wanneer je met een glimlach kunt zeggen: “Geen idee wat ik ga doen. Ik wacht even tot ik voel wat de bedoeling is. En tot die tijd geniet ik gewoon van wat er nu is.”

Klinkt dit te mooi om waar te zijn? Als je tot hier gekomen bent met lezen, weet ik zeker dat dat is omdat je hier diep van binnen ook naar verlangt. Ik had niet gepland zo’n lang epistel te schrijven, maar het KWAM GEWOON. Ik wist totaal niet welke kant het op zou gaan, maar dit verhaal schreef zichzelf. Wanneer ik die verbinding, die IN-SPIRATIE  voel, dan weet ik dat het klopt. En dan volg ik dat gevoel. Daarop heb ik leren vertrouwen. En het klopt altijd!

Eerder dit jaar heeft mijn gevoel geleid tot iets waar ik super dankbaar voor ben en elke week met plezier verder aan werk. Dat is de Zonnebank. Dit is dé plek waar ik al mijn inspiratie deel met iedereen die ook wil leren leven vanuit het gevoel: “Ik ben al volmaakt, ik ben al perfect. Ik hoef niets te verdienen of te bewijzen!” En die vanuit dat gevoel ontdekt hoe goed hij zich kan voelen zonder reden en dus steeds meer kan leven vanuit ontspanning, vertrouwen en plezier.  

In De Zonnebank staan alle online trainingen die ik afgelopen jaren heb gemaakt. Deze zorgen er stuk voor stuk voor dat je steeds beter leert je Goed te voelen Zonder Reden. Die programma’s helpen je ook om te ervaren dat je niet meer spullen nodig hebt, geen bevestiging van buitenaf (partner, baas, familie, vrienden, etc.) of meer status of een bepaalde functie om je goed te voelen. Maar dat je al die tijd al perfect volmaakt bent. 

In de Zonnebank ontdek je dat alles begint bij jou. De reis start bij jezelf. Je vertrekt precies daar waar je nu bent.
En van daaruit ga je stap voor stap ontdekken wat je in de loop van je leven allemaal voor waar bent gaan aannemen. Wat je bent gaan geloven, wat bij nader inzien niet klopt.

Het is wel een confronterende reis. Je wordt misschien af en toe een beetje zeeziek, voelt je wiebelig omdat je zekerheid een illusie bleek te zijn. Maar daar kun je beter nu achter komen dan aan het eind van je leven. Immers, hoe sneller je ontdekt dat jouw leven eigenlijk op drijfzand is gebouwd en een stevige fundering mist, des te eerder je kunt bouwen aan een sterkere basis. Eigenlijk is die basis er al. Die wacht geduldig tot jij jezelf herinnert dat jij die basis al die tijd al in jezelf meedraagt.

Herstel de verbinding met jezelf

Wil jij komende maanden leren die verbinding met jezelf te herstellen? Word dan vandaag nog lid van De Zonnebank. De meeste trainingen die ik in De Zonnebank heb opgenomen, heb ik in het verleden als losse training aangeboden. Inmiddels hebben honderden mensen deze training gevolgd, met de prachtigste resultaten.

Als lid van de Zonnebank heb je onbeperkt toegang tot:

• De online Basiscursus Perfectionisme Loslaten (t.w.v. 57 euro)
  In 5 lessen ontdek je hoe je perfectionisme en faalangst jou saboteren. Misschien loop je vooral vast in je leven omdat je steeds maar keuzes uitstelt en angst laat regeren. Misschien merk je juist dat je als een kip zonder kop maar doorrent. Beide varianten komen uitgebreid aan bod. Alle verandering begint met bewustwording.

• De online training PRIMA is Perfect (t.w.v. 397 euro)
  In 7 lessen neem ik je mee in de PRIMA-methode, die ik in mijn boek PRIMA is Perfect uitgebreid beschrijf. De methode wordt uitgewerkt in werkboeken met concrete oefeningen en technieken die je via video’s en (hypnose) MP3’s thuis kunt doornemen en beluisteren. Deze training is niet te vergelijken met een cognitieve, rationele aanpak. Je gaat merken dat je dingen in je leven en jezelf anders gaat zien, dat je van gedachten verandert op een manier die je nog niet kende (en die wel werkt!) en dat je je bovenal anders gaat voelen over jezelf, over je kansen, kortom over het leven zelf.

• De online training PRIMA is Perfect Advanced (t.w.v. 797 euro)
  Deze training gaat verder waar de vorige ophoudt. We gaan verder de diepte in en gaan o.a. aan de slag met thema’s als priming (ochtendrituelen), de kracht van dankbaarheid, de taal van je lichaam begrijpen, het belang van vergeving van anderen en jezelf (en hoe doe je dat) en zelfhypnose. Wederom een cursus met werkboeken, video’s en MP3’s, waar je maanden mee vooruit kunt en waarna je jezelf niet meer zult herkennen zoals je was. 

• De online training ‘De 4 magische vragen (eind juni beschikbaar, t.w.v. 297 euro)
  In deze training van 4 lessen ontdek je welke strategie ik minimaal wekelijks hanteer om te zorgen dat ik mijn energieniveau hooghoudt en in de juiste staat kom om ‘wonderen’ in mijn leven aan te trekken. Dit is geen zweverige cursus, maar deze strategie is gebaseerd op keiharde wetenschap. Want de wetenschap erkent het allang: Alles is energie en als jij vastzit in emoties als angst, onzekerheid, frustratie, jaloezie, woede, etcetera (vaak zelfs onbewust), zul je om die reden merken dat je nu niet veel positiefs in je leven aantrekt. Gelukkig kan dat dus anders. Hoe? Dat leer je in deze cursus.

• Maandelijks Q&A webinars
  In deze webinars kun je maandelijks terecht met al je vragen. Ik geef hier dan persoonlijk antwoord op.

• Maandelijks Live coaching
  Ik doe eens per maand een sessie met een vrijwilliger en coach deze persoon online. De opname van deze sessie plaats ik ook in De Zonnebank. We leren ook van anderen en precies daarom is deze vorm van online coaching voor jou ook waardevol, ook al gaat het niet rechtstreeks over jou.

• Korting op livedagen
  In aanvulling op de online trainingen organiseer ik geregeld livedagen en trainingsdagen. Als Zonnebanklid ontvang je korting op de toegangsprijs.

• Een online forum en een besloten Facebookgroep 

Ik droomde ervan om al mijn kennis, tools en technieken op een laagdrempelige, toegankelijke manier beschikbaar te maken voor een grote groep. Ik merk dat er bij een grote groep mensen een enorme behoefte is aan bewustwording en persoonlijke ontwikkelingsgroei. Met De Zonnebank wil ik mijn steentje bijdragen zodat meer en meer mensen wakker kunnen worden uit hun slaap (of misschien beter gezegd nachtmerrie) en gaan ontdekken dat ze zich jarenlang hebben laten leiden door onbewuste automatische patronen die gebaseerd zijn op onwaarheden en leugens en zullen herontdekken dat ze al perfect zijn.

Deze ontdekkingsreis vraagt wel jouw commitment, energie en tijd. Maar het mooie is: In De Zonnebank kun je jezelf ook rustig de tijd geven om dat stap voor stap te ontdekken. Want voor een relatief laag bedrag per maand kun je gericht in jezelf investeren om dat gevoel daadwerkelijk te leren ervaren.

Dit gaat uiteraard niet alleen een heel positief effect hebben op jezelf, maar op alle mensen om je heen.  Want als jij je goed voelt over jezelf, heeft dat natuurlijk zijn uitwerking op je (toekomstige) partner, op je kinderen, op de relatie met je ouders, andere familieleden, vrienden, collega’s etcetera.

Jouw gevoel oftewel jouw verbinding met jezelf (of het ontbreken daarvan) bepaalt hoe je nu de omstandigheden en relaties in je leven ervaart. Dus als je de verbinding met jezelf in ere herstelt, verandert je gevoel en daarmee al het andere in je leven. Stel je eens voor wat dat zou betekenen in je leven?

Helaas: Je kunt nu geen Zonnebanklid meer worden!

De deuren van De Zonnebank zijn slechts 3 keer per jaar open. Vanaf woensdag 12 juni is De Zonnebank weer een paar maanden gesloten.

Maar niet getreurd, via onderstaande knop kun je je aanmelden om op de hoogte te blijven van De Zonnebank. Ik stuur je wat meer informatie en uiteraard bericht zodra de deuren weer opengaan.