Sinds een paar maanden zit onze dochter op ponyrijden. Ze had het er al over toen ze 6 was, maar een jaar lang dachten we: “Ach, dat waait wel over”.  Niet dus!

Zelf heb ik echt helemaal niets met paarden en pony’s. Ik herinner me nog een dagje uit naar ponypark Slagharen, toen ik ook een jaar of 8 was. Natuurlijk wilde ik graag een ritje maken. Uitgerekend mijn pony besloot de benen te nemen en stormde dwars door een omheining regelrecht de tuin in van een van de bungalowhuisjes op het park. Beteuterd zat ik bovenop mijn ros, met overal blauwe plekken.

Vanaf toen had ik jarenlang een paard- en ponyloos leven. Tot nu dan.

Tegenwoordig ben ik elke woensdagmiddag in de manege te vinden. Tja, voor het plezier van onze dochter ben ik blijkbaar graag bereid bepaalde principes te laten varen of tegenzin overboord te zetten.

Deze week kwam ik er achter dat haar plezier zienderogen aan het afnemen was.   Na de les moest ze haar pony terugbrengen naar de box. Ik merkte al een tijdje dat dit het minst favoriete onderdeel was van haar middag. Het liefst wilde ze dat ik het deed, maar ik vond dat ze dat zelf moest doen. De deur van de box van haar pony was niet wijd genoeg open en het beest liep de box voorbij. Lotte durfde niet in te grijpen, had het gevoel dat ze geen controle had en schrok vervolgens zo van dat idee dat ze de teugels maar helemaal losliet en de pony nog een paar stappen kon doen de verkeerde kant op.

Een huilbui volgde en het hoge woord kwam eruit. De laatste weken had ze last van steken in haar zij en buikpijn bij het rijden. Al pratend kwamen we erachter dat ze al sinds les 2, toen haar pony onverwachts te vroeg een box indook en Lotte meesleurde, angstig was geworden voor alles wat er mis kon gaan.

Die angst voor wat er allemaal mis zou kunnen gaan, werd elke les groter. Met als gevolg dat ze inmiddels behoorlijk verkrampt haar rijles doorstond. Omdat ze het niet graag laat merken wanneer iets niet lukt of wanneer ze iets moeilijk vindt of niet onder controle heeft, wist ze dit een tijdje heel goed voor me te verbergen.

Maar nu werd het te erg. Ze biechtte op dat ze ’s ochtends bij het ontbijt al had dacht: “O nee, vanmiddag naar de manege!” Ik vertelde haar dat ik haar kon helpen om ervoor te zorgen dat ze niet steeds bleef terugdenken aan die keer dat het misging. En dat ik ook nog een paar manieren wist om ervoor te zorgen dat ze meer kon ontspannen wanneer ze op een pony zat.

Alleen al het idee dat er wat aan te doen was, maakte direct een enorm verschil. Ineens ontdekte ze dat we dingen konden uitproberen om ervoor te zorgen dat het plezier weer zou terugkomen. Dat de angst zou verdwijnen en dat ze dan zonder buikpijn gewoon elke woensdag naar de manege kon blijven gaan.

Er viel duidelijk een last van haar schouders en ze kon weer opgelucht ademhalen. “Mama, ik heb wel weer zin in woensdag!” Dus zonder dat we al daadwerkelijk iets hadden gedaan aan de situatie, was er in haar hoofd al heel veel veranderd. Door wat we hadden besproken, keek ze blijkbaar al heel anders tegen de dingen aan. En ze zag het weer zitten.

Wat maakt ons brein er toch soms een potje van! Bij Lotte was het eigenlijk maar één keer een beetje fout gegaan. Maar dit was al genoeg om haar fantasie op hol te doen slaan en vanaf dat moment stelde ze zich  voor welke vreselijke dingen er allemaal  nog stonden te gebeuren. Geen wonder dat ze op het laatst het liefst thuis wilde blijven.

Het is goed om te beseffen dat er soms maar weinig voor nodig is om je leven ingrijpend te veranderen. Wanneer je weer perspectief hebt, maakt dat een wereld van verschil. Dat vormt de basis voor nieuwe stappen.

Gratis NLP-video om nare gebeurtenissen te neutraliseren

Soms zijn er dingen in het verleden gebeurd, die je niet los kunt laten of die je nog steeds belemmeren. Het kan iets kleins zijn, zoals het voorbeeld uit deze Zonnestraal, maar het kan ook gaan om een langdurige nare periode uit je leven.

Hoe graag je ook wilt dat je er geen last meer van hebt, toch lukt het je niet het achter je te laten. Je denkt er nog te vaak aan terug en voelt je dan weer naar.

Ik ben benieuwd of je dit herkent. Heb jij ooit iets meegemaakt was je tot op heden nog steeds dwarszit? Of waardoor je angstig bent geworden of onzeker over iets?

Je kunt hieronder reageren. Laat mij weten wat voor soort gebeurtenis het is waar jij nog steeds last van hebt en waar je graag luchtiger op terug wilt kunnen kijken.

Elke reactie beloon ik met een link naar mijn nieuwste NLP-video. Hierin vertel ik je uitgebreid hoe je ervoor kunt zorgen dat je een nare periode of vervelende gebeurtenis eenvoudig kunt neutraliseren. Als je de techniek op een goede manier uitvoert en mijn aanwijzingen volgt, zul je merken dat de nare gevoelens (sterk) verminderen of zelfs helemaal verdwijnen.

Dus laat je reactie hieronder achter. Ik stuur je dan binnen 24 uur de link met de video toe.

 

Pin It on Pinterest