Wie mediteren nog steeds associeert met ‘zweverig’ of ‘iets voor ‘geitewollensokkentypes’ loopt echt hopeloos achter!

Ik ga dan ook geen poging doen om die denkbeelden te ontkrachten.

Liever wil ik je iets meer vertellen over mijn persoonlijke ervaring met meditatie.

En misschien kan ik je zelfs enthousiasmeren om er eens 10 dagen mee te experimenteren. Niet in je eentje. Maar met zo’n 5000 andere mensen die allemaal morgen van start gaan met een paar minuutjes per dag. Ben je nu al enthousiast, scroll dan direct door naar het eind van dit artikel!

 

Nuchter en toch stuurloos

Zoals je misschien wel weet, stond mijn wiegje in Friesland (Harlingen). En je weet wat ze zeggen van Friezen: nuchter tot op het bot. Terugkijkend zie ik inderdaad dat ik erg van de ratio was. Gevoelens vond ik lastig. Mijn hoofd en mijn ratio vormden mijn houvast. 

Toch kwam ik op een punt in mijn leven dat ik daar onvoldoende steun aan had. Ik liep tegen problemen op die ik niet met mijn ratio alleen kon oplossen. Ik nam mijn beslissingen op basis van argumenten. En dan vooral argumenten van anderen.

 

Nu zie ik dat dat een perfect recept is om volledig de weg kwijt te raken. Geen idee te hebben wat je wilt en waar je heen wilt. Wat bij je past. Waar je echt blij van wordt.

Want dat was niet zo relevant, dacht ik. Het ging om andere dingen. Prestige, geld, uiterlijk, imago, hoe je overkomt, je plaats in de maatschappij. Totdat ik ontdekte dat dat alles niks te maken had met je echt gelukkig voelen.

 

The point of no return

Een jaar of 10 geleden liep ik vast. Geen idee meer welke kant ik op moest gaan. Voeg daarbij nog wat angstige periodes, omdat ik last kreeg van hyperventilatie en angst voor dat benauwde gevoel dat me zomaar ineens kon treffen.

Eerst dacht ik nog aan zwangerschapshormonen. Een paar jaar later wist ik zeker dat dat het niet kon zijn. Maar elke keer midden in zo’n aanval denken dat je doodgaat is beslist niet prettig!

Pas later zag ik in dat mijn lichaam me signalen aan het sturen was dat ik op een dood spoor zat en totaal niet mijn eigen weg aan het volgen was. Wist ik veel.

Dokters konden niets vinden, dus kreeg ik het advies om op yoga te gaan of ademhalingslessen te nemen. Dat ben ik gaan doen. Dat hielp me niet veel toen.

NLP wel. Ik kreeg daarmee namelijk tools om mijn angstgevoelens weg te halen. Dat luchtte op. Het is belangrijk voor me geweest. Toch was ik er daarmee nog niet. Want er was nog veel meer werk aan de winkel.

 

Spoorzoeken

Op zoek gaan naar jezelf. Ik vond het altijd maar zweverig klinken. Wat werd daar nou mee bedoeld? Nu, jaren later, is me dat toch wel een stuk helderder geworden.

En ik ben nog steeds onderweg. Want ik had geen idee dat je jezelf zo kwijt kunt raken door de waan van alledag. Door de meningen van anderen. Door het denken voor anderen. Door jezelf veel te vaak te vergelijken met anderen. En wat een heilloze weg dat is om te volgen.

Dat dit alles  je eigenlijk alleen maar steeds doet geloven dat je niet goed genoeg bent van jezelf. Dat je het anders moet doen. Sneller, completer, nauwkeuriger, origineler. Of wat dan ook maar.

 

Denken dat je ‘er bent’

2015 is voor mij weer een heel belangrijk jaar. De eerlijkheid gebiedt mij te zeggen dat ik inmiddels wel zo’n beetje geloofde dat ik ‘er was’.

Ik had natuurlijk de afgelopen jaren heel veel gedaan op het gebied van persoonlijke ontwikkeling. Boeken gelezen, cursussen en trainingen gevolgd, zelf coaching ondergaan, mijn eigen praktijk geopend. Veel geleerd van de mensen met wie ik werkte.

Dus ja, als er iemand was die inmiddels zijn hart was gaan volgen, dan was ik het wel, toch?

Haha …

 

Ik ben me de afgelopen jaren steeds meer gaan verdiepen in de samenhang tussen lichaam en geest. En ben dan ook sterk gaan geloven in hoe ons lichaam ons voortdurend signalen geeft om ons scherp te houden.

Alleen zijn we vaak geneigd om ze weg te stoppen. Nare gevoelens willen we niet ervaren. Ziekten willen we zo snel mogelijk oplossen en laten verdwijnen.

 

Terwijl, dat is mijn overtuiging inmiddels, gevoelens en fysieke ongemakken of ziekte een boodschap hebben.  En mijn lichaam vertelt mij bij tijd en wijle weer heel duidelijk van alles. Alleen kan ik dat nog niet altijd even goed interpreteren.

Mijn valkuil is om dan in de angst te schieten. Wat heb ik nu weer? Wat is dit verschijnsel? Het moet weg! Bestrijden. Pilletje slikken, voeding aanpassen, vitamines erin.

Maar met die aanpak gaat het probleem niet weg, heb ik ontdekt.  Echt niet. Of iets gaat weg en iets anders duikt op. Dus het is niet duurzaam.

 

Eigenwijs leren zijn

Vooral toen ik steeds meer boeken ging lezen die beschrijven dat er voor geen enkel mens een identieke oplossing bestaat, werd ik getriggerd.

Dat iedereen zijn EIGEN WIJSheid uiteindelijk moet volgen. Goed moet luisteren naar wat hij of zij zelf VOELT wat goed is.

En dat is wat anders dan de antwoorden opvolgen die uit je ratio komen. Dat VOELEN wat goed is voor je, is van een ander niveau.

 

De kracht van meditatie

Wie meer in contact staat met zijn gevoel, krijgt andere antwoorden. Ik las over de kracht van meditatie. Hoe ook steeds meer wetenschappelijk vast komt te staan hoe heilzaam het is.

En pas nu ik ook dit jaar weer vastliep, ondanks alle tools en technieken die ik afgelopen jaren had geleerd en ontvangen, was ik weer bereid om verder op zoek te gaan en te experimenteren en ontdekken.

 

Mensen zijn nu eenmaal echt niet zo dol op veranderen. Ook ik niet, blijkbaar. Er moet wel een goede reden zijn om het over een andere boeg te gooien.

Vandaar dat mensen vaak pas echt hun leven omgooien en hun hart gaan volgen na een ingrijpende gebeurtenis (zoals verlies van geliefden, werk  of ziekte).

 

Zelf ben ik 21 dagen gaan mediteren met een online meditatieprogramma van Deepak Chopra en Oprah Winfrey. Ik hou ervan om een stok achter de deur te hebben. Het op eigen houtje doen, vind ik moeilijk. Discipline is niet een aangeboren talent van me, ik geef het toe.

Het mooie van die 21-daagse vond ik: na die 3 weken zat het in mijn systeem. Voor het eerst sinds ik 8 jaar geleden begon met voorzichtig nu en dan wat mediteren tijdens yogalessen, vormt het nu onderdeel van mijn dag.

 

En ik merk dat het me heel veel brengt. Ik ben een stuk rustiger en relaxter. (Mensen vinden me overigens altijd al rustig en relaxed overkomen, maar schijn bedriegt, kan ik je vertellen. Intern is het af en toe behoorlijk onrustig!)

 

Dankzij dagelijks even mediteren leer ik heel veel over mezelf. Ontdek ik ook dat ik bepaalde dromen of verlangens uitstel of wegstop. Terwijl ik het niet eens van mezelf doorhad.

Dat onbewuste is af en toe zo …. zo …. ongrijpbaar, zo vaag. Waardoor je heel lang mooi weer kunt spelen en denken dat je goed bezig bent.

Terwijl dan blijkt, als je goed luistert, je diep in je hart heel andere dingen spelen. Dan wordt het juist steeds helderder en duidelijker. En vallen er kwartjes! Oorverdovend hard soms! 

 

Ik vind het opzienbarend. En ik wil je gewoon uitnodigen: Waarom niet eens ervaren wat het jou kan opleveren?

Of verlang jij soms niet naar meer rust, vertrouwen, gezondheid en dankbaarheid? Meer zelfvertrouwen?

Zelfs in het bedrijfsleven zie je dat meditatie steeds meer zijn plek begint te verwerven!

 

Meditatiechallenge 1-10 september

Een vrouw die ik al een aantal maanden volg en die zich ook met haar bedrijf intensief bezighoudt met meditatie is Dolly Heuveling Van Beek.

Morgen start ze met een gratis 10-daagse Meditatie challenge. Wanneer je mee wilt doen, kun je je hier inschrijven!

 

Wat heb je te verliezen? Tijd? Laat me niet lachen. Elke minuut die je hierin gaat investeren, levert je het 10-voudige op, is mijn ervaring. En deze challenge vraagt per dag letterlijk maar een paar minuten.

 

Ik hoop dat je mee gaat doen. Laat je het even weten hieronder? Of als je al ervaring hebt met meditatie, lees ik dat ook graag. Ik ben ervan overtuigd dat hoe meer mensen meedoen, hoe mooier de wereld wordt.

 

Zonnige groet!!!